سرنوشت افراد لجوج 

کسانی که آیه‌های ما را تکذیب کرده و نسبت به آنها تکبر ورزیدند، درهای آسمان را به رویشان نگشایند و به بهشت وارد نشوند تا طناب کشتی به سوراخ سوزن داخل شود. آری، بدکاران را این‌چنین سزا می‌دهیم (اعراف ۴۰)

بار دیگر قرآن به سراغ سرنوشت افراد متکبر و لجوج؛ یعنی آنها که زیر بار آیات پروردگار نمی‏روند و در برابر حق تسلیم نیستند رفته، مى‏گوید:

و کسانی که آیات ما را تکذیب کنند و از پذیرش آنها تکبر ورزند، آنان اهل آتشند که در آن جاودان باشند.(اعراف 36) 

«خوف» و ترس، مربوط به امور آینده و در مقابل امنیّت و آسایش است، امّا «حزن» و اندوه، مربوط به گذشته و آنچه از دست رفته مى‏باشد و در مقابل سرور و شادمانى است.

نکته‌ها:

1. از سنّت‏هاى الهى، ارسال رسولان براى بیان وحى الهى است. «یأتینّکم... یقصّون علیکم آیاتى» 

2. از راههاى نفوذ و تأثیر سخن، سنخیّت پیام‏آور با خودِ مردم است. «منکم» 

استاد مرتضی مطهری.

 

استاد مرتضی مطهری

در قرآن سوگند زیاد است، سوگندِ به جماد هست، سوگندِ به حیوان هست، سوگندِ به انسان هست و سوگندِ به نبات هم علی الظاهر هست؛ سوگندِ به امور زمینی هست، سوگندِ به امور آسمانی هست و هر سوگندی سوگند به یک چیز است مثل وَ الشَّمْسِ وَ ضحی‌ها. وَ الْقَمَرِ اذا تلی‌ها. وَ النَّهارِ اذا جَلّیها

استاد محسن قرائتی

 

تَبارَک از همان ماده‌ای است که ماده برکت است. برکت، فزونی خیر است. آنجایی که خیری وجود دارد، وقتی می‌گوییم که برکتی در اینجا هست، یعنی این خیر فزونی گرفته است. اگر می‌گویند عمر فلان کس برکت دارد، مال فلان کس برکت دارد، معنایش این است که این شیء در ذات خودش خیر است و این خیر فزونی گرفته است. در دعاها نسبت به یکدیگر گفته می‌شود: بارَک اللهُ لَک؛ معنایش این است که خداوند خیر را درباره تو افزون گرداند، یعنی خداوند خیری که به تو می‌رساند افزون گرداند.

در نصّ قرآن مجید، یکی از هدف‌هایی که انبیاء داشته‌اند این بوده است که به بشر آزادی اجتماعی بدهند؛ یعنی افراد را از اسارت و بندگی و بردگی یکدیگر نجات بدهند. قرآن کتاب عجیبی است! بعضی از معانی و مفاهیم است که در یک عصر به اصطلاح گل می‌کند، زنده می‌شود، اوج می‌گیرد؛ ولی در عصرهای دیگر آن‌قدر اوج نداشته است. در بعضی از عصرها می‌بینیم که برخی از کلمات، به حق اوج می‌گیرد.

آیت‌الله مکارم شیرازی: