یکی از آفت‌های مهم و تهدید کننده روحانیت این است که روحانی بر سر سفره اصحاب ثروت و سرمایه‌داران و مرفهان بی‌درد بنشیند. شایسته مقام و منزلت روحانیت، همنشینی با طبقه متوسط، محرومان و مستضعفان جامعه و دوری از اشراف و ثروتمندان است.
یکی از آفات روحانیت، جزءنگری و غفلت از سایر وظایف است. گاهی عده‌ای فقط به یک بخش از اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه وآله وسلم) توجه می‌کنند و از سایر احکام الهی غافل می‌شوند. این جزءنگری، نوعی انحراف به شمار می‌رود.
تولید پادکست‌ها، محتواهای ساده و کاربردی توسط طلاب ضروری است. این محتواها باید معطوف به مسائل واقعی مردم از جمله خانواده، اشتغال، اعتیاد، سبک زندگی اسلامی و دغدغه‌های جوانان باشد.
توسعه گفت‌وگوهای آزاد در قالب کرسی‌های آزاداندیشی در مساجد، پارک‌ها، دانشگاه‌ها و فضای مجازی، از دیگر پیشنهادات مطرح شده است. به دلیل تأکید مقام معظم رهبری بر این موضوع، اجرای دقیق‌تر آن برای پاسخ به دغدغه‌های جوانان لازم است.
در اندیشه امامین انقلاب، انقلاب اسلامی نسیم تازه برای مسلمانان و مایه امید آنان بوده و طنین آوا و مفاهیم آن مثل عطر گل‌های بهاری منتشر شده است، چرا که فلسفه انقلاب، بر یک بنای فکرى شامخ استوار شده است.
مبادا فرصت‌های به دست آمده را از دست بدهیم که در این میدان آنکه فرصت را از دست بدهد، زیان می‌بیند. انقلاب اسلامی بهترین فرصت برای رسیدن به تعالی بشری است. باید قدر این فرصت عظیم را بدانیم، و در راه ترویج ارزش‌های والای آن بکوشیم. این، وظیفه همه المصطفائیان در مقام قدردانی از این نعمت بزرگ الهی است.
شاید با کنار بودن روحانیت از عرصه مدیریتی و اجرایی تصور شود که قداست و جایگاه روحانیت بیشتر حفظ خواهد شد و همین دغدغه موجب شده تا برخی نسبت به حضور روحانیت در این عرصه با دیده تردید بنگرند؛ اما آسیبی که با خالی کردن این عرصه به وجود خواهد آمد، به مراتب بیشتر از خدشه‌دار جایگاه حوزه و روحانیت است.
پیروزی انقلاب اسلامی با رهبری امام خمینی (ره)، باطن برخی از روحانیون را پیش از بیش، بر ملا ساخت. روحانیونی که در قامت مرجع تقلید، سد راه نظام شدند و هزینه‌های سنگینی را به اسلام و انقلاب تحمیل کردند.
