بنده به طور شفاهی از ایشان شنیدم که همین انحرافاتی که در یک قرن اخیر در بین مسلمانان در زمینه تفسیر پیدا شده بود، مهم‌ترین عاملی بود که ایشان برای پرداختن بحث‌های تفسیری احساس وظیفه کردند.

در دو قرن اخیر، پیشرفت علوم مادی، فنّاوری، و علوم انسانی که در مغرب زمین مطرح شده و مذاهب مختلفی را بوجود آورده بود، طبعاً برای مسلمان‌ها سؤال‌هایی کلیدی را مطرح می‌کرد و گروه‌های خاصی متأثر از این تحولات هم با توجه به گرایش خاصی که داشتند سعی می‌کردند از قرآن برای تأیید همان گرایش‌های خودشان استفاده کنند.

پرسش دیگر این‌که آیا ما می‌توانیم همه مصالح را درک کنیم؟ همان‌طور که گفتیم، ما با درک فطری، خوب و بد برخی از چیزها را می‌فهمیم؛ ولی از آنجا که ما درباره همه افعال، تجربه نداریم، همه مصالح آن‌ها را نمی‌توانیم درک کنیم.

 آیا احمقانه نیست که انسان امیدش به دشمنانی باشد که به خونش تشنه‌اند و می‌خواهند عزتش را از بین ببرند؟ آیا احمقانه نیست که کسی دست به طرف این‌ها دراز کند، در خفا به آن‌ها پیشنهاد مذاکره کند و پیام تسلیم و مذاکره برای آن‌ها بفرستد؟ خداوند به شما عزت داده و ضمانت کرده اگر در خانه او بروید، این عزت را حفظ کرده و بر آن می‌افزاید؛ آیا این احمقانه نیست که کسی بگوید من عزت را از خدا نمی‌خواهم، خودم عزت را از دشمنانم تقاضا می‌کنم؟!

مصلحتِ هر چیزی به این است که در آن جایگاهی از نظام هستی واقع شود که بهترین کمال برایش حاصل شود. مصلحت این است که هر چیزی در آن مکان، زمان، و شرایط، و به آن شکل و اندازه‌ای قرار بگیرد که نتیجه‌اش بارورتر شدن کل نظام هستی باشد.

 کسی که مسلمان است و معتقد است که اطاعت ولّی‌امر مسلمین واجب است، باید اولین نیتش این باشد که من تکلیف شرعی‌ام را می‌خواهم انجام بدهم.

در عین حالی که این نعمت بزرگ را باید ارزش بگذاریم و قدر بدانیم و شکرگزار آن باشیم، باید مواظب هم باشیم که تکلیف مهمی هم به دوشمان میآید که ان‌شاءالله خودمان احترام این لباس را حفظ کنیم و کاری نکنیم که مردم نسبت به این لباس بدبین بشوند.

عزیزان! قدر این لباستان را بدانید! مبادا رفتار ما به‌گونه‌ای باشد که احترام این لباس کاسته شود. توهین به این لباس یعنی توهین به دستگاه امام زمان صلوات‌الله‌علیه. اگر رفتار ما موجب فراهم شدن زمینه چنین توهینی باشد، ما زمینه چنین توهینی را فراهم کرده‌ایم و مسئولش خواهیم بود.