مصلحتِ هر چیزی به این است که در آن جایگاهی از نظام هستی واقع شود که بهترین کمال برایش حاصل شود. مصلحت این است که هر چیزی در آن مکان، زمان، و شرایط، و به آن شکل و اندازه‌ای قرار بگیرد که نتیجه‌اش بارورتر شدن کل نظام هستی باشد.

 کسی که مسلمان است و معتقد است که اطاعت ولّی‌امر مسلمین واجب است، باید اولین نیتش این باشد که من تکلیف شرعی‌ام را می‌خواهم انجام بدهم.

در عین حالی که این نعمت بزرگ را باید ارزش بگذاریم و قدر بدانیم و شکرگزار آن باشیم، باید مواظب هم باشیم که تکلیف مهمی هم به دوشمان میآید که ان‌شاءالله خودمان احترام این لباس را حفظ کنیم و کاری نکنیم که مردم نسبت به این لباس بدبین بشوند.

عزیزان! قدر این لباستان را بدانید! مبادا رفتار ما به‌گونه‌ای باشد که احترام این لباس کاسته شود. توهین به این لباس یعنی توهین به دستگاه امام زمان صلوات‌الله‌علیه. اگر رفتار ما موجب فراهم شدن زمینه چنین توهینی باشد، ما زمینه چنین توهینی را فراهم کرده‌ایم و مسئولش خواهیم بود. 

سعی کنیم علاوه بر اینکه با لباسمان مردم را به یاد خدا میاندازیم، گفتار و رفتارمان هم این اثر را تأیید و تقویت کند. مبادا بعد از اینکه لباس روحانیت را پوشیدیم، حرف‌های لغو بزنیم و سخنان بیهوده و بیاساس بگوییم. بعد مواظب باشیم حرفی که میزنیم حرفی باشد که برای مردم نافع باشد.

من به کسانی که تابه‌حال این توفیق را داشته اند که به لباس روحانیت مفتخر بشوند، تبریک عرض میکنم و تأکید میکنم که این نعمت را ارج بنهند و در صدد باشند که شکر آن را به جا بیاورند و وظایفی که بر آن مترتب میشود را درست رعایت کنند.

«تعیین الگوهای صحیح و تأکید بر پیروی از ایشان» و نیز «رسواکردن الگوهای ناصحیح و درهم‌کوبیدن بت‌های فکری و فرهنگی»، از مهم‌ترین روش‌های تربیتی قرآن کریم است.

آفت‌هایی که ممکن است به این انقلاب ضربه بزند، یا به بخش دانسته‌ها و معلومات و شناخت‌ها و آگاهی‌های ما برمی‌گردد، یا به آن چیزی که به خواست و انگیزه رفتارمان ضرر می‌زند، مربوط می‌شود.