امام مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف): حقانیّت و واقعیّت، با ما اهل‌بیت رسول‌الله (ص) می‎باشد و کناره‎گیری عدّه‎ای از ما، هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد؛ چرا که ما دست‌پرورده‌های نیکوی پروردگار می‎باشیم و دیگر مخلوقین خداوند، دست‌پرورده‌های ما خواهند بود.    (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۷۸)  

سرنوشت افراد لجوج

سرنوشت افراد لجوج 
کسانی که آیه‌های ما را تکذیب کرده و نسبت به آنها تکبر ورزیدند، درهای آسمان را به رویشان نگشایند و به بهشت وارد نشوند تا طناب کشتی به سوراخ سوزن داخل شود. آری، بدکاران را این‌چنین سزا می‌دهیم (اعراف ۴۰)
بار دیگر قرآن به سراغ سرنوشت افراد متکبر و لجوج؛ یعنی آنها که زیر بار آیات پروردگار نمی‏روند و در برابر حق تسلیم نیستند رفته، مى‏گوید:
«کسانی که آیات ما را تکذیب کنند و در برابر آن تکبر ورزند، درهای آسمان به روی آنان گشوده نمی‏شود» (إِنَّ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ اسْتَکْبَرُوا عَنْها لا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوابُ السَّماءِ)
در حدیثی از امام باقر علیه‌السلام چنین می‏خوانیم: «اما مؤمنان، اعمال و ارواحشان به‌سوی آسمان‌ها برده می‏شود و درهای آسمان به روی آنها گشوده خواهد شد، اما کافر روح و عملش را بالا می‏برند تا به آسمان برسد، در این هنگام کسی صدا می‏زند: آن را به‌سوی سجّین (دوزخ) پایین ببرید.» 
سپس اضافه می‏کند: «آنها وارد بهشت نخواهند شد، تا زمانی که شتر از سوراخ سوزن بگذرد»! (وَ لا یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى یَلِجَ الْجَمَلُ فِی سَمِّ الْخِیاطِ)
این تعبیر، کنایه لطیفی از محال بودن این امر است که راهی برای ورود افراد بی‏ایمان متکبر در بهشت، مطلقاً موجود نیست! در پایان آیه برای تأکید و توضیح بیشتر اضافه می‏کند، «و این‌چنین گنهکاران را کیفر می‏دهیم» (وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُجْرِمِینَ).
 
 
دیدارِ نزدیک 
امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام): إِذَا کُنْتَ فِی إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِی إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى؛
هنگامی که تو زندگی را پشت سر می‌گذاری و مرگ به تو روی می‌آورد، پس دیدار با مرگ چه زود خواهد بود. 
(حکمت29)