صدام رؤیای آن را در سر داشت که ظرف دو ماه به تهران برسد؛ اما مقاومت مردان و زنان خرمشهری، تمامی محاسبات صدام را بر هم زد و اساساً مسیر جنگ تغییر کرد.
خرمشهر با عملیاتی علوی و با روحیه‌ای عاشورایی آزاد شد. آنچه عامل اصلی قدرت و توان نظامی رزمندگان ما بود، ایمان و اخلاص آنان بود که منجر به آزادی خرمشهر گردید؛ به این معنا که بدون نصرت الهی، آزادسازی خرمشهر ممکن نبود و رزمندگان اسلام نیز به این نصرت، باور و اعتقادی راسخ داشتند.
دیگر پیامد عملیات، محکومیت سازمان و عملیات فروغ از جانب گروه‌های اپوزیسیون بوده است. عمده‌ی گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی نظیر حزب دموکرات کردستان، چپی‌ها و سلطنت‌طلبان، عملیات فروغ را نتیجه‌ی توهمات و خیال‌پردازیهای رجوی دانسته و حتی برخی سازمان را عامل ایجاد وحدت در جمهوری اسلامی عنوان کردند.
