شهید حاجی‌زاده و شهید طهرانی مقدم هر دو معتقد بودند که باید انبارهای موشکی ایران پر از تجهیزات باشد و در این مسیر رشادت‌های زیادی کردند؛ زیرا باورشان این بود که باید خودمان بسازیم اگر دستمان زیر ساطور دشمن باشد، هر لحظه هر کاری بخواهند با ما می‌کنند.
صدام رؤیای آن را در سر داشت که ظرف دو ماه به تهران برسد؛ اما مقاومت مردان و زنان خرمشهری، تمامی محاسبات صدام را بر هم زد و اساساً مسیر جنگ تغییر کرد.
خرمشهر با عملیاتی علوی و با روحیه‌ای عاشورایی آزاد شد. آنچه عامل اصلی قدرت و توان نظامی رزمندگان ما بود، ایمان و اخلاص آنان بود که منجر به آزادی خرمشهر گردید؛ به این معنا که بدون نصرت الهی، آزادسازی خرمشهر ممکن نبود و رزمندگان اسلام نیز به این نصرت، باور و اعتقادی راسخ داشتند.
دیگر پیامد عملیات، محکومیت سازمان و عملیات فروغ از جانب گروه‌های اپوزیسیون بوده است. عمده‌ی گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی نظیر حزب دموکرات کردستان، چپی‌ها و سلطنت‌طلبان، عملیات فروغ را نتیجه‌ی توهمات و خیال‌پردازیهای رجوی دانسته و حتی برخی سازمان را عامل ایجاد وحدت در جمهوری اسلامی عنوان کردند.
