برای اینکه بتوانیم بفهمیم که در چه موقعیتی هستیم و کسانی که از اول انقلاب حضور داشتند به خصوص، یا قبل از انقلاب هم کسانی فعالیت‌هایی داشتند که به پیروزی انقلاب انجامیده، ببینیم اگر اشتباهاتی بوده جبران کنیم، اقلا تکرار نکنیم؛ اگر وظیفه‌ای نسبت به دیگران داریم و کوتاهی شده و غفلت کردیم، این‌ها را جبران کنیم و انجام بدهیم.

 پیشرفت‌های علمی، صنعتی، سیاسی و نظایر آنکه بعد از انقلاب در ایران اتفاق افتاد، به هیچ وجه قابل مقایسه با شرایط قبل از آن نیست. تا آنجا که بنده اطلاع دارم، هیچ سیاستمداری در دنیا این پیشرفت‌ها را حتی به صورت احتمال پیش‌بینی نمی‌کرد؛ ولی الحمدلله این لطف‌های الهی روزبه‌روز بیشتر می‌شود و امروز آثارش را در خارج از منطقه نیز می‌بینیم.

باید بدانیم حتی یک گناه کاملاً شخصی، می‌تواند در دوام نعمت‌ها تأثیر منفی داشته باشد و آفتی برای پیروزی‌ها به وجود آورد؛ زیرا بر اساس آموزه‌های قرآن کریم، اگر از تقوا، مقاومت و صبر ما کم شود، از نصرت الهی نیز کاسته خواهد شد.

اگر چه امروزه از جنبه ظاهری تمامی ابزارهای لازم برای برتری، در دست دشمنان اسلام است و مسلمانان دچار تشتت و پراکندگی هستند؛ اما باید سرفرازانه اعلام کرد که هیچگاه شیعه هم به اندازه عصر کنونی عزتمند و قدرتمند نبوده است.

در جنگ 33 روزه اسرائیل علیه حزب‌الله، نیروهای ما در موقعیتی قرار گرفتند که در منطقه‌ای محاصره شده و حتی چیزی برای خوردن نداشتند. اما وقتی مکالمات صهیونیست‌ها را شنود می‌کردیم، فهمیدیم که در حال عقب‌نشینی هستند؛ آن‌ها می‌گفتند مردان سفیدپوشی را می‌بینند که با شمشیر به جنگ با آن‌ها می‌پردازند! همین مسئله سبب شد تا جنگ 33 روزه با شکست اسرائیل و پیروزی حزب‌الله که در آن زمان موقعیت اکنون را در بین مردم و دولت لبنان نداشت، همراه شود.