عروسک باربی، پیاده نظام و سرباز فرهنگی دشمن است که در سایهی غفلتِ ملتها و دولتها وارد مرزهای جغرافیایی فرهنگی رقبای خود میشود و از درون، به تبلیغ و تحمیل ارزشها، آداب و عادات فرهنگ آمریکایی میپردازد.
دارا و سارا در غرب با نامهای مختلفی مورد عناد، اعتراض و نکوهش قرار گرفتند که از جملهی آنها میتوان به «باربی ایرانی، باربی مسلمان، عروسکهای ضد باربی، عروسکهای دوقلوی اسلامی» اشاره کرد.
دامنه برخورد با عروسکهای ملی تنها به گفتن و نوشتن منحصر نشد؛ بلکه به فاصلهی کوتاهی پس از تولد دارا و سارا، عروسکهای جدیدی برای مقابله با دو کودک معصوم ایرانی طراحی و تولید گردید و این در حالی بود که جبههی مقابل، سابقه طولانی در عروسکسازی داشت و به همین اعتبار دارای کلکسیونِ کاملی از عروسکهای متنوع و رنگارنگ بود.
ترویج اخلاق جنسی غرب، برای به شکست کشاندن نظام اسلامی آنقدر پنهان نیست که ما برای اثبات آن، به استدلال و چنگاندازی به اسناد پنهان متوسل شویم؛ بلکه ارائه چند نمونهی آشکار، برای این منظور کافی میباشد
قصهها، کارتونها، فیلمها و عکسهای مستهجن باربی، هر کدام به طور جداگانه، خزنده و جذاب از امور جنسی قبحزدایی میکنند و به گونهای کاملاً پنهان ذائقهی عمومی دخترانِ جوان را به سوی اباحهگری سوق میدهند.
اخلاق جنسی غرب به مثابهی بمبهای جنسی عمل میکند. یعنی با شعلهور کردن آتش میل جنسی، افراد را ناخواسته به فساد و تباهی رهنمون میسازد؛ ضمن اینکه این اخلاق برای انسان، ارزشی جز تن و جسم او قایل نیست.
درباره غربزدگی تعریفهای متعددی ارائه شده است؛ اما آنچه مسلم است غربزدگی مبتنی بر خودباختگی و بیهویتی است. استاد مرتضی مطهری میگوید: «خودباختگی یعنی تزلزلِ شخصیت، بیایمانی به خود، گم کردنِ خود، از دست دادنِ حسِ احترام به ذات، بیاعتمادی و بیاعتقادی به فرهنگِ خود و استعداد و شایستگی خود...
ساده زیستی از ویژگی ها و اخلاق های زیبای همه ائمه بوده است. برنامه ریزی صحیح در زندگی موجب رشد اقتصادی و از زیر ساخت های توسعه اجتماعی و بالندگی اقتصادی یک جامعه محسوب می شود که در سیره امام حسن عسکری علیه السلام وجود داشته است.
غرب به بهانهی آزادی دادن به زن، در واقع به مردان آزادی و رهایی بخشید تا آنها راحتتر بتوانند بر جسم زن ـ که زمانی برای به دست آوردنش مرارتها میکشیدند ـ احاطه یابند و بدون کمترین هزینهای، گرسنگیهای جنسی سیریناپذیر خود را بر طرف نمایند.
همانطور که وجوه مادی انسان از تناول غذاهای خوب و استعمال عطرهای خوشبو لذت میبرد، روح انسان نیز از انجام کارهای خیرخواهانه، دوری جستن از خودخواهی و فداکاری کردن برای همنوعانش به شور و وجد میآید. در واقع لذتهای انسانی دارای دو جهت مادی و معنوی است. مکتبهای مختلف هر کدام به تناسب سرمایههای فکری خود، مرزبندیهای متفاوتی در رابطه با این دو گرایش دارند.
تردیدی نیست که اسقاط عمدی جنین، صرفنظر از ضرورت و حالات خاص که ممکن است انجام آن مجاز شمرده شود، از دیدگاه فقه اسلام حرام است و برای زن حامله و غیر او جایز نیست جنین را اسقاط نمایند.
نظریّه مشهور در میان فقها این است که اگر کسی با عمد و آگاهی و اراده قتل، بهواسطه ضربه یا اذیّت و آزار و یا هر وسیله دیگر، موجب شود که زن حامله، جنین را پس از اتمام خلقت و ولوج روح، مرده ساقط نماید، قاتل محسوب میشود و باید قصاص گردد.