عروسک باربی، پیاده نظام و سرباز فرهنگی دشمن است که در سایه‌ی غفلتِ ملت‌ها و دولت‌ها وارد مرزهای جغرافیایی فرهنگی رقبای خود می‌شود و از درون، به تبلیغ و تحمیل ارزش‌ها، آداب و عادات فرهنگ آمریکایی می‌پردازد.
- هر دینی خواه‌ناخواه به یک فرقه، دسته و گروهی نیازمند است که آنها دانایان، کارشناسان و متخصصان آن دین باشند و به معرفی و تبلیغ آن بپردازند که اسلام نیز از این قاعده مستثنی نیست. اگر عالمان دینی نباشند، جاهل‌ها و مغرض‌ها چیزی از دین باقی نمی‌گذارند.
دارا و سارا در غرب با نام‌های مختلفی مورد عناد، اعتراض و نکوهش قرار گرفتند که از جمله‌ی آنها می‌توان به «باربی ایرانی، باربی مسلمان، عروسک‌های ضد باربی، عروسک‌های دوقلوی اسلامی» اشاره کرد.
دامنه برخورد با عروسک‌های ملی تنها به گفتن و نوشتن منحصر نشد؛ بلکه به فاصله‌ی کوتاهی پس از تولد دارا و سارا، عروسک‌های جدیدی برای مقابله با دو کودک معصوم ایرانی طراحی و تولید گردید و این در حالی بود که جبهه‌ی مقابل، سابقه طولانی در عروسک‌سازی داشت و به همین اعتبار دارای کلکسیونِ کاملی از عروسک‌های متنوع و رنگارنگ بود.
- حسد یک حالت نفسانی است که در آن حسود آرزو می‌کند نعمتی از دیگری سلب شود. چه خودش از آن نعمت برخوردار باشد، یا نباشد و چه آن را برای خودش بخواهد یا نخواهد.
- علت حسد چیست؟
- برای علت پیدایش حسد دلایلی مختلفی بیان شده است مانند: عداوت، تعزز، تکبر، تعجب، خوف، حب ریاست و خبث طینت. اما شاید علت‌العلل پیدایش حسد «ذلت نفس» باشد. فقط نفس پست، حقیر، زبون، خوار و ذلیل است که می‌تواند نسبت به نعمت دیگران حسادت ورزد.
ترویج اخلاق جنسی غرب، برای به شکست کشاندن نظام اسلامی آن‌قدر پنهان نیست که ما برای اثبات آن، به استدلال و چنگ‌اندازی به اسناد پنهان متوسل شویم؛ بلکه ارائه چند نمونه‌ی آشکار، برای این منظور کافی می‌باشد
- هر عمل انسان دو بُعد دارد. یک بُعد آن، شعاع اثر مفید و یا مضرّ آن در خارج و جامعه است و بُعد دیگر آن، شعاع انتساب عمل به شخص و انگیزه‌های نفسانی و روحانی اوست.
قصه‌ها، کارتون‌ها، فیلم‌ها و عکس‌های مستهجن باربی، هر کدام به طور جداگانه، خزنده و جذاب از امور جنسی قبح‌زدایی می‌کنند و به گونه‌ای کاملاً پنهان ذائقه‌ی عمومی دخترانِ جوان را به سوی اباحه‌گری سوق می‌دهند.
اخلاق جنسی غرب به مثابه‌ی بمب‌های جنسی عمل می‌کند. یعنی با شعله‌ور کردن آتش میل جنسی، افراد را ناخواسته به فساد و تباهی رهنمون می‌سازد؛ ضمن اینکه این اخلاق برای انسان، ارزشی جز تن و جسم او قایل نیست.
درباره غربزدگی تعریف‌های متعددی ارائه شده است؛ اما آنچه مسلم است غربزدگی مبتنی بر خودباختگی و بی‌هویتی است. استاد مرتضی مطهری می‌گوید: «خودباختگی یعنی تزلزلِ شخصیت، بی‌ایمانی به خود، گم کردنِ خود، از دست دادنِ حسِ احترام به ذات، بی‌اعتمادی و بی‌اعتقادی به فرهنگِ خود و استعداد و شایستگی خود...
