ایران، امروز تنها 30 درصد از آن ناحیۀ وسیعی است که در تاریخ با نام های ایران زمین، ایران بزرگ، ایران شهر و در جغرافیا با نام فلات ایران شناخته می شود. این سرزمین کهن در 200 سال گذشته، با روی کار آمدن پادشاهان بی کفایت قاجار و پهلوی نقشه های استعماری، تکه تکه شد و در گذر زمان به یغما رفت. در این دوران سیاه، سرزمین های وسیعی از پیکر ایران جدا شدند که این مقدار تجزیه از خاک یک کشور؛ جزو نوادر تاریخ سیاسی جهان محسوب می شود! سرزمین هایی که طبق قراردادهای ننگین گلستان، ترکمنچای، پاریس، آخال و پیمان های منطقه ای مستشاران انگلیسی از ایران عزیز جدا شدند، عبارت بودند از:

منافقین با سابقۀ ۱۷ هزار ترور، هم پیمانی با صدام و نوکری سرویس‌های امنیتی غرب، همواره پای ثابت دشمنی با انقلاب اسلامی و ملت بزرگ ایران بودند. آنها در چهار دهۀ گذشته، به هر تار عنکبوتی چنگ زدند تا بلکه بتوانند غباری بر چهرۀ انقلاب انداخته و آن را با مشکلاتی روبرو سازند؛ اما هر بار دست از پا درازتر، به خانۀ خود برگشته و در انتظار فرصتی دیگر، به صیقل دادن شمشیرهای خود پرداختند. دشمنی با انقلاب اسلامی، اساس ماهیت و علت‌العلل وجود بیمار گونۀ آنهاست، و لذا هیچگاه نمی‌توانند به انکار هویت خود پرداخته و به تطهیر خود بپردازند.