روبرت جرارد بابی ساندز، یکی از اعضای داوطلب ارتش مشروط جمهوری ایرلند و عضو پارلمان بریتانیا، نماد آزادی‌خواهی و مبارزه مردم ایرلند علیه استعمار انگلستان بود که در زندان "اچ‌ام پریون میز" در پی اعتصاب غذای طولانی‌مدت درگذشت. وی رهبر جنبش اعتصاب غذا در سال 1981 بود و پس از مرگ وی، موج جدیدی در میان جوانان ایرلندی برای کسب استقلال از بریتانیا آغاز گردید.
در شمال ایرلند شواهد معتبری در رابطه با تعداد موارد کشتار شهروندان غیرنظامی از سوی سربازان انگلیسی موجود است. بین سال‌های 1970 و 2000 پرسنل نظامی انگلیس بیش از 300 شهروند مرد، زن و کودک را به قتل رسانیده‌اند. تمامی قربانیان غیرمسلح بودند و هیچ یک خطر جانی برای سربازان انگلیسی به شمار نمی‌رفتند. در میان کشته‌شدگان، کشیشان کاتولیک، زنان مسن، کودکان و حتی دختران نوجوانی همچون آنت مک‌گویگان، 14 ساله که از فاصله‌ای نزدیک به پشت سرش شلیک شده است، به چشم می‌خورند.
قفس لندن دارای فضای کافی برای 60 زندانی، و 5 اتاق بازجویی بود. در آرشیوهای ملی، اسنادی از روش‌های شکنجه به کار رفته در قفس است. یکی از این روش‌ها این بود نگهبانان وظیفه داشتند هر 15 دقیقه یکبار با پا به در سلول زندانیان بکوبند تا نتوانند بخوابند!
بین ژوئیه 1940 و سپتامبر 1948 سه عمارت باشکوه در قلب لندن، پایگاه یکی از محرمانه‌ترین تشکیلات نظامی انگلیس بود: دفتر مرکز بازجویی مشروح در لندن، معروف به قفس لندن.
قفس لندن را MI19 بخشی از دفتر جنگ که مسئول گردآوری اطلاعات از اسرای جنگی دشمن بود، اداره می‌کرد.
قتل‌عام «سربرنیتسا» یکی از بزرگ‌ترین جنایت‌ها علیه مسلمانان در قاره اروپا از زمان پایان جنگ جهانی دوم محسوب می‌شود. بر اساس آمار رسمی، در این کشتار بیش از 8 هزار و 372 بوسنیایی کشته و بسیاری از زنان و کودکان از خانه‌هایشان آواره شدند. به رغم حجم گسترده این جنایت، دولت‌ها یا سازمان‌های حقوق بشری غربی هیچ اقدام عملی مفیدی در مواجهه با این جنایت انجام ندادند و برخی تنها به واکنش‌های سطحی و محکومیت‌های ظاهری بسنده کردند!
بر اساس برخی اسناد منتشر شده، سرشماری سال ۱۹۰۰ در فیلیپین نشان می‌دهد تا قبل از استقرار ارتش آمریکا، وضعیت فرهنگی خوبی در این کشور حاکم بود، به طوری که تنها ۱۱ زن در شهر مانیل اقدام به تن‌فروشی می‌کردند. اما پس از استقرار ارتش آمریکا، روسپی‌گری در این کشور به صورت وسیعی پایه‌گذاری شده و گسترش یافت.
یانکی‌ها در اواخر سال ۱۹۴۰ برای حفاظت سربازانشان از بیماری‌های مقاربتی ۱۰ خانه فساد تاسیس کردند و زنانی را از کشورهای مجاور به فیلیپین منتقل و در اختیار سربازان آمریکایی قرار دادند؛ این مقدمه‌ای برای ایجاد شهر فرشتگان در پامپانگا بود.
وقتی آمریکا، فیلیپین (کشوری در جنوب شرقی آسیا) را از چنگ اسپانیا درآورد، فیلیپینی‌ها توقع داشتند استقلال آنها به رسمیت شناخته شود؛ اما آمریکایی‌ها نه تنها رئیس جمهور منتخب آنها را دستگیر کردند؛ بلکه ۳۰۰ هزار فیلیپینی را در جریان مبارزات استقلال‌طلبانه آنها کشتند، تا نشان دهند گوی سبقت را از اسپانیایی‌ها در جنایت ربوده‌اند.
به عنوان مثال در ۲۸ سپتامبر سال ۱۹۰۱، درگیری میان سربازان آمریکایی و ساکنان روستای کوچک بالانگیگا واقع در استان سمر فیلیپین، به کشته شدن تعدادی از سربازان آمریکایی منجر شد.
