امام حسین علیه‌السلام:  بخشنده‌ترین مردم کسی است که به آنکه امید ندارد و درخواست یاری نکرده، کمک کند و ببخشد. (کشف الغمه، ج ۲، ص۳۰) 

جنایات غرب در قاره اروپا

قتل عام سربرنیتسا

قتل‌عام «سربرنیتسا» یکی از بزرگ‌ترین جنایت‌ها علیه مسلمانان در قاره اروپا از زمان پایان جنگ جهانی دوم محسوب می‌شود. بر اساس آمار رسمی، در این کشتار بیش از 8 هزار و 372 بوسنیایی کشته و بسیاری از زنان و کودکان از خانه‌هایشان آواره شدند. به رغم حجم گسترده این جنایت، دولت‌ها یا سازمان‌های حقوق بشری غربی هیچ اقدام عملی مفیدی در مواجهه با این جنایت انجام ندادند و برخی تنها به واکنش‌های سطحی و محکومیت‌های ظاهری بسنده کردند!
طبق حکم دادگاه هلند، مسئولیت قتل بیش از ٣٠٠ مرد و کودک مسلمان بوسنیایی در شهر سربرنیتسا به دست صرب‌ها در سال ١٩٩۵ بر عهده دولت هلند تشخیص داده شد. این افراد بخشی از ۵٠٠٠ نفر مسلمان بوسنیایی بودند که در ماه ژوئیه به سربازان حافظ صلح هلندی پناه آورده بودند. با این حال هلند در یک اقدام وحشیانه، آنها را به قصابان صرب تحویل داد که همگی به فجیع‌ترین شکل ممکن قتل‌عام شدند.
 لودی دی ووس، یک فرمانده اهل هلند که از سوی سازمان ملل در جنگ بوسنی شرکت کرده بود، گفت: وظیفه ما تامین امنیت ساکنان منطقه امن و محافظت از غیرنظامیان ساکن خارج از این منطقه و سربازان بوسنیایی در برابر نیروهای صرب بود.
...این حادثه هولناک به این صورت اتفاق افتاد که نیروهای سازمان ملل در جریان کشتار وحشیانه مسلمانان بوسنی به دست صرب‌ها، به اهالی سربرنیتسا در بوسنی که در برابر صرب‌ها مقاومت می‌کردند، پیام‌های زیر را مخابره کردند: 
اسلحه‌ها را تحویل دهید، شما در امان هستید، سازمان ملل، امنیت شما را تضمین می‌کند، جامعه جهانی همراه شماست؛  چرا دنبال جنگ هستید، صلح خوب است و...
این‌ها شعارهایی بود که از بیرون به گوش مردم شهر می‌رسید: ما نمی‌توانیم، آن‌ها قوی‌ترند، اگر تسلیم شویم گرسنه نمی‌مانیم، و...
و این‌ها حرف‌های «تعدادی از مردم شهر» بود. حرف‌هایی که توانست بذر ناامیدی را در دل دیگر همشهری‌ها بکارد. مردم مسلمانی که هم سلاح داشتند و هم توان دفاعی، با این شعارهایی که از خودی‌ها و ناخودی‌ها شنیدند، اسلحه‌ها را تحویل دادند و وارد کمپ شدند. کمپی که سازمان ملل و جامعه جهانی، حمایت از مردم در آنجا را ضمانت کرده بود!
بعد از ورود اهالی شهر به کمپ، زنان و مردان را از هم جدا کردند. مردان از ۱۲ تا ۸۰ سال ماندند و بقیه افراد را با اتوبوس به شهرهای دورتر از کمپ فرستادند. «تعدادی از مردم شهر» به «بقیه» گفتند: دیدید کار خوبی کردیم که تسلیم شدیم؟! دیدید مشکل حل شد؟ و... اما بعد از ۳ روز نیروهای سازمان ملل و همان جامعه جهانی از کمپ رفتند و مسلمانان را در برابر نیروهای وحشی و مسلح صرب، تنها رها کردند! انگار نه انگار که به اهالی شهر اطمینان داده بودند که در صورت تسلیم شدن و زمین گذاشتن اسلحه، خطری آنان را تهدید نمی‌کند. پس از رفتن نیروهای سازمان ملل، (صرب‌ها) وارد کمپ شدند و مردها را دسته دسته کشتند!
این ماجرای هولناک در مهد آزادی و دموکراسی! همان اروپای افسانه‌ای! در کشور مسلمان بوسنی و هرزگوین و در شهر سربرنیتسا اتفاق افتاد.
مردم شهری که با اعتماد به قول و تضمین سازمان‌های جهانی، تسلیم شدند و در سه روز بیش از ۸۰۰۰ نفر از آنها کشته شدند!