محیط و رفتار ساواک نسبت به گروه معترضان انقلابی طوری طراحی شده است که مخاطب حس خوبی نسبت به ساواکی‌ها پیدا کند. توالی روایت به صورتی است که تماشاگر تصور می‌کند مملکت در مسیر آبادانی و مدرنیته قرار گرفته و این دستگاه، فرزندان مخالف حکومت پهلوی را از خطر به پرتگاه افتادن کشور حفاظت می‌کند.
تشویق به تفکر انتقادی در رسانه ملی می‌تواند فرایند تولید محتوا را به مسیری امیدبخش بکشاند و قدرت تحلیل و مواجه عموم مردم را با مسائل اجتماعی ارتقا دهد. ترویج پرسشگری و ارائه راه برای رسیدن به پاسخ، می‌تواند رسانه را از انفعال خارج کند.
در پویانمایی "ژولیت شاه" نوعی سوءگیری قابل تأمل درباره پوشش سنتی و تشبیه آنان به دراکولا کاملاً بحث‌برانگیز است. نقد دیگری که به این پویانمایی وارد است، نگاه نه چندان قابل قبول به قومیت‌ها ازجمله شیرازی‌ها و آبادانی‌ها است، تا جایی که از رمال و جادوگر با لهجه آبادی گرفته تا یکی از زنان درباری که لهجه شمالی دارد، قومیت‌ها به سخره گرفته می‌شوند.
گروه النصره وظیفه‌اش این است که تصویری هولناک، وحشتناک و مشمئزکننده از مسلمانان در سراسر جهان بسازد. اینها فقط دشمن شیعه نیستند، اینها دشمن اسلامند. وظیفه اصلی این گروه، تصویرسازی است. ارائه تصویری زشت و غیر انسانی از مسلمانان به بهانه جنگ سـوریه!
در برخورد با مسئله غرب و برای یافتن چاره‌ای برای درمان دردهایی که خود محصول مشترک استبداد داخلی و استعمار خارجی بود، برخی از سیاستمداران، روشنفکران، علما و رجال دینی و سیاسی از نظر فکری یا سیاسی و یا هر دو، موضع‌گیری‌هایی داشتند که عمدتاً تدافعی و در ابعاد مختلف و با تاثیرات فراوان بود.
از خود بیگانگی؛ جن زدگی، بیگانه زده شدن، گرفتار بیگانه شدن، دیگری را بجای خود پنداشتن، دیگری را خود دانستن، است. اگر انسان خود را دیگری پنداشت، طبیعی است که هویت آن دیگری را هویت خود می‌پندارد و به بیان قرآنی، حیوانیت وقتی به جای انسانیت نشست، دیگر چنین پنداشته می‌شود که هر چه هست همین جسم و تنعمات مادی است.
به واژه حیف و میل دقت کرده‌اید؟ مضمون این واژه، سوءاستفاده و یا اتلاف منابع است. مثلاً اگر مدیری دست‌کج باشد مصداق میل بیت‌المال است؛ ولی اگر به خاطر سیاست‌های اشتباه و سوءمدیریت، سبب اتلاف منابع و کاهش بهره‌وری شود، مصداق حیف است.
