آقای روحانی، دولت را با ۴۸۰ هزار میلیارد تومان کسری تحویل شهید رئیسی داد و اگر این میراث خسارتبار به شکل عادی و با لحاظ نرخ تورم ۵۹ تا ۳۵ درصدی در طول سه سال افزایش مییافت، باید به بیش از هزار هزار میلیارد تومان میرسید و حال آنکه به ۴۳۷ هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۱ و ۵۹۷ هزار میلیارد تومان در سال بعد محدود شده است.
در حقیقت کمکهای داوطلبانه مردمی، مصداق واقعی همراهی مردم با نظام جهت حفظ عمق راهبرد جمهوری اسلامی ایران در منطقه است.
این وجیزه در راستای خنثیسازی یکی از عملیات های روانی و پاسخگویی به شبهاتی است که در راستای خدمت به دشمن قدار و خونخوار صهیونیستی در داخل مطرح شده است.
مهمترین شبهاتی که نگارنده را وادار به پاسخگویی و روشنگری نموده از این قرار است:
درآمد سرانه کشور در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۹۹ با «رشد بیش از ۳۰ درصدی» مواجه شده است. این در حالی است که در دولت روحانی، درآمد سرانه در سال ۱۳۹۹ نسبت به سال ۱۳۹۱ با «کاهش ۳۰ درصدی» مواجه شده بود.
اما اگر بخواهیم سال ۱۳۹۹ را با سال ۱۳۹۰ مقایسه کنیم، شاهد «کاهش چشمگیر ۴۲ درصدی» درآمد سرانه کشور بودهایم. این امر به وضوح، دهه از دست رفته ۹۰ را که به عملکرد ۲ سالِ آخر احمدینژاد و ۸ ساله روحانی برمیگردد، نشان میدهد.
علت ناترازی، مخالفت با پالایشگاهسازی و نیروگاهسازی بود، نه مازوت!
روزنامههای اصلاحطلب اذعان میکنند که کشور با ناترازی در تولید و مصرف گاز و برق و بنزین مواجه است؛ اما ریشه این ناترازی؛ یعنی سوءمدیریت دولت روحانی را مسکوت میگذارند.