وحشت صهیونیستها از اسکادران «B2»های ایرانی
علیرضا محمدی
به نظر میرسد ترسی که موشکها و پهپادهای ایرانی در جنگ ۱۲ روزه به دل سردمداران رژیم صهیونیستی انداختهاند، تبعات خود را به اشکال مختلف نشان میدهد و بررسی تک تک برخی موشکها و پهپادهای ایرانی، حکایت از بیم و هراسی دارد که با گذشت چند ماه از آتشبس، همچنان جامعه این رژیم را رها نکرده است.
رژیم صهیونیستی نگران است که ایران در جنگ ۱۲ روزه آنطور که باید تمام تسلیحاتش را رو نکرده باشد. به قول یدیعوت آحارانوت «این هواپیماها (پهپادها) به شکل قابلتوجهی در درگیری اخیر یا آخرین درگیری با اسرائیل غایب بودهاند و اگر بهصورت گروهی به کار گرفته شوند، برای سامانههای پدافندی مشکلساز میشوند».
روزنامه عبری «یدیعوت آحارانوت» به تازگی گزارشی از پهپادهای ایرانی منتشر کرده است که آنها را مینی«B2» های ایرانی مینامد. این پهپادها که باعث وحشت صهیونیستها شدهاند، در ایران «سیمرغ» و «صاعقه» نامیده میشوند.
به نظر میرسد ترسی که موشکها و پهپادهای ایرانی در جنگ ۱۲ روزه به دل سردمداران رژیم صهیونیستی انداختهاند، تبعات خود را به اشکال مختلف نشان میدهد و بررسی تک تک برخی موشکها و پهپادهای ایرانی، حکایت از بیم و هراسی دارد که با گذشت چند ماه از آتشبس، همچنان جامعه این رژیم را رها نکرده است.
اسکاینیوز عربی به تازگی گزارشی از روزنامه یدیعوت آحارانوت منتشر کرده است که بهصورت تفصیلی به بررسی یکی از پهپادهای ایرانی که شبیه بمبافکن B۲ آمریکایی است، میپردازد؛ پهپاد شاهد ۱۷۱ یا همان سیمرغ، به لحاظ ظاهری شباهت بسیاری به این بمبافکن دارد و عمده توجه رسانههای اسرائیلی نیز روی این پهپاد متمرکز است.
نظیر گزارش یدیعوت آحارانوت، در دیگر رسانههای اسرائیلی نظیر روزنامه کالکالیست نیز منتشر شده است.
شاهدهایی که صاعقهوار فرود میآیند
شاهدهای ۱۷۱، ۱۸۱ و ۱۹۱ که اولی (۱۷۱) «سیمرغ» و دو نمونه دیگر «صاعقه ۱ و ۲» نیز نامیده میشوند، با استفاده از مهندسی معکوس پهپاد «آر. کیو ۱۷۰» آمریکایی ساخته شدهاند؛ البته این خانواده دو نمونه دیگر به نامهای «شاهد ۱۴۱ و ۱۶۱» نیز دارند.
در واقع سنگ بنای تولید چنین پهپادهایی به سال ۲۰۱۱ و دستیابی ایران به یک نمونه از پهپاد رادار گریز آرکیو ۱۷۰ آمریکایی برمیگردد. شکار آرکیو ۱۷۰ در آن زمان سروصدای بسیاری به راه انداخت؛ اما هیاهوها چند سال بعد که ایران توانست از طریق مهندسی معکوس، به فناوری ساخت آن دست یابد، به سکوت تبدیل شد؛ چرا که ایران میتوانست خود را بهعنوان یک کشور دارای پهپاد پنهانکار معرفی کند.
«سیمرغ» یا همان شاهد ۱۷۱ در سال ۱۳۹۳ رونمایی شد. به نظر میرسد که عمده توجه رسانههای خارجی به مینی«B2» های ایرانی روی شاهد ۱۷۱ معطوف باشد؛ چرا که ابعاد این پهپاد بسیار شبیه آرکیو ۱۷۰ یا همان «جانور قندهار» ساخته شده است. طول بال هر دو ۱۳ متر است و از این حیث، سیمرغ از دیگر پهپادهای پنهانکار خانواده شاهد بزرگتر است؛ چنانچه پهپادهای شاهد ۱۴۱ و ۱۶۱ از حیث ابعاد ۴۰ درصد سیمرغ هستند و صاعقه یک و دو نیز نسخه ۶۰ درصدی این پهپاد به شمار میروند.
سیمرغ هم به دلیل جنس مواد مورد استفاده در بدنه و هم به علت شکل ظاهری بدنه که همانند هواپیمای بمبافکن آمریکایی بی-۲ اسپریت فاقد سطوحی با زوایای قائمه است، از بازتاب راداری بسیار کمی برخوردار بوده و کاملاً و رسماً جزو باشگاه پهپادهای پنهانکار راداری محسوب میشود. این ویژگی سبب میشود تا شاهد ۱۷۱ در مأموریتهای شناسایی در عمق قلمرو دشمن با موفقیت عمل کند.
پس از رونمایی از پهپاد سیمرغ، در سالهای بعد دو پهپاد شاهد ۱۸۱ و ۱۹۱ نیز رونمایی شدند که آنها نیز قابلیتهای دیگری را به پهپادهای ایرانی بخشیدند.
ناوگان پهپادهای پنهانکار ایرانی
شکار «جانور قندهار» مجموعه از فناوریهای نوین را پیش روی مهندسان ایرانی قرار داد. جنس بدنه از مواد پیشرفته سبک، پوشش و رنگ ویژه روی بدنه، موتور بسیار پیشرفته، حذف اختلاف دمای گازهای خروجی موتور با امکان پیشگیری از تولید ابر بخار (پنهانکاری) و... از جمله مواردی بودند که دست مهندسان ایرانی را برای طراحی سری پهپادهای پنهانکار باز گذاشتند.
به این ترتیب، پهپاد ۱۷۱ (سیمرغ) با مشخصاتی چون ارتفاع پروازی ۱۲ هزار متر، مداومت پروازی ۱۰ ساعت، بیشترین برد چهار هزار و ۴۰۰ کیلومتر، سرعت ۴۶۰ کیلومتر بر ساعت و... با ابعادی که شباهت زیادی با جانور قندهار داشت، در سال ۹۳ رونمایی و در سال ۹۶ مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
در نمونههای بعدی چون صاعقه ۱ و ۲ هرچند این نمونهها کوچکتر از سیمرغ بودند؛ اما آنها نیز قابلیت حمل بمبهای هدایتشونده «سدید» را دارند و هر دو با حداکثر برد هزار و ۵۰۰ کیلومتر میتوانند به سرزمینهای اشغالی برسند. پهپاد شاهد ۱۹۱ که نمونه پیشرفتهتری نسبت به شاهد ۱۸۱ است، از موتور توربوجت و سرعت بالا که اختفای راداری بیشتری به آن میبخشد، بهره میبرد.
از دیگر پهپادهای ایرانی که در جنگ ۱۲ روزه از آن استفاده نشد، میتوان به پهپاد جاس ۳۱۳ (قاهر) اشاره کرد که طراحی آن بر اساس جنگنده ایرانی «قاهر ۳۱۳» صورت گرفته است. گفته شده که جاس ۳۱۳ یک پهپاد پنهانکار و رادار گریز نیز محسوب میشود.
«ابابیل ۵» نیز از جمله پهپادهای پیشرفته ایرانی است که با برد عملیاتی بیش از دو هزار کیلومتر، تحولی نوین در توان دفاعی ایران ایجاد کرده است. ارتفاع پروازی حداکثر ۱۵۰۰۰ متر باعث شده تا ابابیل از دسترس بسیاری از سامانههای پدافندی خارج شود.
بازتاب گسترده پهپادهای پنهانکار ایرانی
در روزهای اخیر برخی از رسانههای غربی و عبری، توجه ویژهای به پهپادهای پنهانکار ایرانی نشان دادهاند. در کنار گزارش یدیعوت آحاراونت، وبگاه ynetnews (وای نت) نیز اخیراً مدعی شده است که ایران با مهندسی معکوس پهپاد رادار گریز آمریکایی RQ-۱۷۰ Sentinel ناوگانی از پهپادهای شناسایی و تهاجمی رادار گریز ایجاد کرده است.
روزنامه کالکالیست اسرائیل هم با اشاره به پهپادهای پنهانکار ایرانی نوشته است: «دو ارتش (در خاورمیانه) در حال استفاده از پرندههای رادار گریز در نبردهای خود هستند. یکی ارتش اسرائیل است که دهها فروند F-۳۵ دارد. اما ارتش دوم ایران است و وقت آن رسیده که در مورد هواپیماهای رادار گریز آن صحبت کنیم».
در عملیات وعده صادق ۲، ۱ و ۳ ایران عمدتاً از پهپادهایی نظیر شاهد ۱۳۱ و ۱۳۶ استفاده کرد؛ چنانکه در یکی از بیانیههای سپاه در وعده صادق ۳، از پهپاد شاهد ۱۳۶ نام برده شد.
همچنین پس از جنگ ۱۲ روزه، وبگاه صهیونیستی nziv.net مدعی شد که ایران برای اولین بار از پهپاد شاهد ۱۰۷ علیه اهدافی در اسرائیل استفاده کرده است. به این ترتیب، عمده پهپادهای ایرانی در این سه عملیات استفاده نشدهاند.
رژیم صهیونیستی نگران است که ایران در جنگ ۱۲ روزه آنطور که باید تمام تسلیحاتش را رو نکرده باشد. به قول یدیعوت آحارانوت «این هواپیماها (پهپادها) به شکل قابلتوجهی در درگیری اخیر یا آخرین درگیری با اسرائیل غایب بودهاند و اگر بهصورت گروهی به کار گرفته شوند، برای سامانههای پدافندی مشکلساز میشوند».
دسته بندی مطالب:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
- 1 از 159
- شماره بعدی
مطالب این سایت متعلق به نشریه پرتو بوده و استفاده از مطالب اختصاصی آن با ذکر منبع بلامانع است.
