مهدی کروبی بعد از آن که در انتخابات سال ۸۸ رای نیاورد، در بیانیه‌ای نوشت: «پیش از همه اذعان می‌کنم که بسیاری از شما، پیش‌تر و دقیق‌تر می‌دانستید که چه خواهد شد و متوجه شده بودید، همان‌گاه که می‌پرسیدید چه تضمینی برای آرای ما وجود دارد.»
«در حقیقت، هم ما و هم مردم بر اساس وعده و وعیده‌ها و نمایش فضای دموکراسی، بر این باور بودیم که هنوز کفگیر منافع مادی به ته‌دیگ امانت‌داری و دیانت و اخلاق اجتماعی نخورده و ته‌مانده‌ای از پاکی و صداقت می‌تواند از رای مردم، صیانت و آن را همان گونه که بود، اعلام کند.»
بر اساس آنچه که نمایندگان اصلاح‌طلب در مجلس ششم از وضعیت و آینده کشور در اول دهه ۸۰ توصیف می‌کردند، چیزی باقی نمانده بود تا ایران از سوی نیروهای خارجی که دورتادور کشور را احاطه کرده‌اند، مورد حمله قرار گیرد و تمامیت ارضی ایران از دست برود.
سر بر آوردنِ (انقلاب) این پدیدۀ معجزآسا، درست در اوجِ هیاهویِ مادی‌گری و اسلام‌ستیزیِ چپ و راست فکری و سیاسی، و آنگاه مقاومت و استحکام آن در برابرِ ضرباتِ سیاسی، نظامی، اقتصادی و تبلیغاتی که از همه سو نواخته می‌شد، در دنیایِ اسلام، امیدی تازه برانگیخت و شوری در دل‌ها پدید آورد.
مقاومت یعنی یک امّت در مقابلِ باج‌گیری، عقب‌نشینی نمی‌کند، در مقابلِ حمله، به خودشان نمی‌لرزند و در مقابلِ زورگویی، کوتاه نمی‌آیند.
آقای حسن روحانی، در طول ۸ سال حاکمیتِ خود با اجرای سیاست‌های غرب‌گرایانه، مشکلات بی‌شماری را بر ملت ایران و نظام اسلامی تحمیل نمود. مشکلاتی از قبیلِ: تحمیل برجام هسته‌ای، سخت‌تر نمودن تحریم‌های دشمن، تحمیلِ گرانی افسارگسیخته‌ی ۱۰۰۰ درصدی، به یغما رفتن اموالِ ملت در بورس، به یغما رفتن اموالِ فرهنگیان در صندوق ذخیره فرهنگیان، فتنه‌ی بنزینی و...
امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در سال ۱۴۸ق در مدینه دیده به جهان گشودند. مادرشان ام ولد بود که به او ام‌البنین می‌گفتند. نَجْمَة، سَکَنُ النُّوبِیَّةُ و تُکْتَم نام‌های دیگر مادر امام رضا (علیه السلام) است.
امام رضا (علیه السلام) ۲۰ سال امامت کردند و در ماه صفر سال ۲۰۳ هجری قمری در ۵۵ سالگی در سرزمین خراسان به شهادت رسیدند.
در حالی چهل و چهارمین سالگردِ پیروزی انقلاب اسلامی را به نظاره نشسته‌ایم که ملتِ ایران در طوفان‌های حوادثِ 44 سال گذشته، خود را لایق و شایسته‌ی سخنِ امام راحل و عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی امام خمینی رحمه الله علیه ساخته‌اند؛ آنجایی که آن پیر سفرکرده در مقایسه‌ی ملتِ ایران با مسلمانانِ صدر اسلام چنین فرمودند : «من با جرئت مدعی هستم که ملتِ ایران و توده‌ی میلیونی آن در عصر حاضر، بهتر از ملتِ حجاز در عهدِ رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله و کوفه و عراق در عهد امیرالمومنین و حسین بن علی صلوات الله و سلامه علیهما می‌باشند».
دشمن با پیشروی در جبهه‌های جنوب، قصد تصرف شهرهای دزفول، شوش، خرمشهر، آبادان و اهواز و دیگر شهرهای ایران را داشت که با مقاومت‌های مردمی در «قالب سپاه» و «کمیته» مواجه شد.
پس از پیام امام خمینی (ره) مبنی بر حضور گسترده مردم در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل، «مسئولین کمیته»، ترتیبی اتخاذ کردند که «پاسداران کمیته» بتوانند در کنار انجام دیگر ماموریت‌های خود، در جبهه‌های جنگ هم حضور فعال داشته باشند.
