برخلاف تصور رایج، نخوردن ناهار باعث قوت بدن میشود. اطبای سنتی و اکثر کسانی که خصوصاً کار فکری میکنند و نیاز به انرژی زیادی دارند، یک الی دو وعده غذا میخورند؛ چرا که پرخوری عامل اکثر بیماریهاست. در ادامه به مزایای ترک ناهار میپردازیم:
در طب اسلامی وعدههای اصلی غذا، صبح و شب است و ناهار نداریم. ناهار نخوردن و به جای آن استراحت قیلوله، موجب سلامتی و تناسباندام است و بالعکس، شام نخوردن موجب زیان برای بدن است. در قرآن آمده در بهشت، مومنان با دو وعده غذای صبح و شب پذیرایی میشوند:
کتابخوانی یک رفتار فرهنگی خانوادگی است، نه صرفاً برنامهای آموزشی که تنها از سوی مدرسه یا نهادها دنبال شود. وقتی کودک ببیند پدر یا مادرش با لبخند و آرامش کتاب میخواند، دیگر نیازی به تشویق بیرونی ندارد.
تنها گذراندن چند دقیقه از روزهای آخر هفته در میان درختان، میتواند حالوهوای ما را دگرگون کند. نسیم خنک، صدای خشخش برگها و بوی خاک پس از باران، همه اینها آرامشی میآورند که در هیچ دارویی پیدا نمیشود. در دنیایی که اضطراب تبدیل به بخش ثابتی از زندگی شده، طبیعت به نظر تنها درمانگر خاموش ماست. اما علم دقیقاً چه میگوید؟ چرا بودن در فضای سبز، واقعاً استرس را کاهش میدهد؟ پاسخ در درون مغز، بدن و حتی ژنهای ما نهفته است.
پدر و مادر مقتدر، منعطفاند و ضمن ایجاد محدودیتها و کنترل در اجرای قوانین، به نوجوان و ویژگیهایش احترام گذارده و آزادی عمل نسبی در حریمی تعیین شده برای آنان مقرر مینمایند.
روانشناس بالینی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، به اهمیت «فضای مناسب» برای تمرکز کودک اشاره کرد و گفت: نوشتن مشق در محیطهای شلوغ یا در مقابل تلویزیون، تمرکز کودک را مختل میکند؛ بنابراین والدین باید محیطی آرام و مشخص برای انجام تکالیف فراهم کنند.
جوان آنلاین: از وبدا، محمد مهدی مقدمنیا با اشاره به اینکه بسیاری از والدین در روزهای ابتدایی مدرسه با مقاومت یا کندی فرزندان در انجام تکالیف مواجه میشوند، اظهار کرد: تدوین قوانین ساده و قابل اجرا، میتواند مسیر انجام تکالیف را برای کودکان هموارتر کند.
میل به تنها ماندن با تلفن همراه، بیرون نرفتن و ملاقات نکردن با اعضای خانواده، دوستان و اقوام را بیشتر میکند. همین موضوع باعث انزوا و افسردگی و انواع اختلالات روانی مانند اضطراب، خشم، تنهایی، تنش و… میشود.
این روزها تلفن همراه تقریباً به یک جزء جدانشدنی از زندگی بشر تبدیل شده است. بزرگترها که چه عرض کنیم، دیگر حتی کمتر پیش میآید گوشی تلفن و یا تبلت در دست کودکان نبینیم؛ متاسفانه کودکان سه یا چهارساله حتی اگر خودشان صاحب گوشی همراه و تبلت نباشند، تمام فوت و فنهای تلفن همراه والدینشان را از بر هستند، حتی بهتر از خود آنها!
گوشیهای هوشمند، به رایانههای کوچکی تبدیل شدن که در تمام طول روز کنار ما هستند. اما همانطور که فنّاوری و تلفنهای همراه و تبلتها باعث راحت شدن کارهایمان میشوند، استفاده بدون کنترل و حساب نشده از آنها، صدماتی جبرانناپذیر به خانواده میزند.