این روزها تلفن همراه تقریباً به یک جزء جدانشدنی از زندگی بشر تبدیل شده است. بزرگترها که چه عرض کنیم، دیگر حتی کمتر پیش می‌آید گوشی تلفن و یا تبلت در دست کودکان نبینیم؛ متاسفانه کودکان سه یا چهار‌ساله حتی اگر خودشان صاحب گوشی همراه و تبلت نباشند، تمام فوت و فن‌های تلفن همراه والدینشان را از بر هستند، حتی بهتر از خود آن‌ها!

گوشی‌های هوشمند، به رایانه‌های کوچکی تبدیل شدن که در تمام طول روز کنار ما هستند. اما همان‌طور که فنّاوری و تلفن‌های همراه و تبلت‌ها باعث راحت شدن کارهایمان می‌شوند، استفاده بدون کنترل و حساب نشده از آنها، صدماتی جبران‌ناپذیر به خانواده می‌زند.

تلفن همراه یا بلای جان؛ معایب این شمشیر دولبه

در زبان فارسی اصطلاحی وجود دارد به نام «شمشیر دولبه»! این اصطلاح را برای جمع شدن «فرصت و تهدید»، «سازندگی و تخریب‌گری» در کنار یکدیگر به کار می‌رود. جالب است بدانید که تلفن‌های هوشمند برای افراد به ویژه کودکان، حکم همین شمشیرهای دولبه را دارند. می‌توانند مفید و راهی برای آموزش و تقویت مهارت‌ها باشند یا می‌توانند آسیب‌هایی جدی برای بچه‌ها به دنبال داشته باشند که گاهی غیرقابل‌بازگشت است. 

کم‌وبیش همه‌مان می‌دانیم که استفاده بیش از اندازه از تلفن همراه، باعث اعتیاد به آن می‌شود. چراکه هر کدام از ما اگر همیشگی نباشد، در برهه‌ای از زندگی‌مان اعتیاد به تلفن همراه را تجربه کرده‌ایم و به  این اعتیاد اذعان هم داریم. اما این اعتیاد، صدمات مخربی برای روح و روان و جسم انسان به همراه دارد که در قسمت‌های بعد به برخی از آنها خواهیم پرداخت.