به دنبال اظهارات آیتالله محسن اراکی، نماینده مجلس خبرگان رهبری مبنی بر اینکه "حوزه علمیه، کار اصلیاش دخالت در سیاست است" برخی مدعیان روشنفکری و حتی روحانی نمایانی که گاه مدعی پیروی از افکار و اندیشههای حضرت امام نیز هستند، در برابر این سخن حق، لب به اعتراض گشودند و سعی کردند دخالت روحانیت در سیاست را خارج از شئونات اصلی روحانیت قلمداد کنند! در حاشیه این اظهارات، نکاتی قابل تامل است:
آقای روحانی پس از ۱۵ دقیقه تماس تلفنی گفت که اوباما را بسیار مؤدب یافته است؛ اما همین فرد به ظاهر مؤدب، سر آقای روحانی را در برجام نه یکبار؛ بلکه چند بار کلاه گذاشت
در شرایطی که مدعیان اصلاحات کمافیالسابق خواهان افزایش اختیارات رئیس دولت هستند، برخی از افراد همین طیف تعلل در اقدام و بیبرنامگی را علت ناکامی و ضعف مدیریت میدانند
عملکرد این طیف در سنوات گذشته نشاندهنده عملکرد ضعیف در عین داشتن اختیارات است. کارنامه این طیف با توافقهایی چون «کرسنت»، «توتال» و «برجام» سیاه و غیرقابل دفاع است
۱- سال ۹۲ تا ۱۴۰۰ دولتی در ایران سر کار بود که شاهبیت حرف او این بود که ما میتوانیم با مذاکره با آمریکا و طرف غربی تحریمها را «لغو» کنیم.
رئیس این دولت، منتقدین را با ۵۰ ناسزا سرزنش میکرد که این کار عملی است.
لذا رفتند و نشستند و برخاستند و به یک توافق دست یافتند که امضای ۶ قدرت جهانی پای آن بود. آمدند و صدها سکه به امضاکنندگان جایزه دادند و از آنها به عنوان قهرمان دیپلماسی ایران یاد شد.