ظاهراً برخی از حامیان حوزوی دولت پیشین که بانی اصلی وضع نابسامان موجود است، از اقدامات موفقیت‌آمیز دولت انقلابی در باز ستاندن بخشی از اموال بلوکه شده ملت توسط دولت آمریکا، ناخشنودند که دست به قلم شده تا این اقدام عزتمندانه را بی‌ارزش و ذلت آور جلوه دهند. به زعم آنان این‌گونه پس گرفتن اموال مردم از استکبار " صدقه التماسی " است! فرضاً این گمان معوج ایشان درست است. اما کدام اقدام، عزتمندانه است؛ هبه التماسی یا صدقه التماسی؟ دولت پیشین با شعار باید دم کدخدا را دید، شروع به کار کرد و در برجام، ملتمسانه حقوق هسته‌ای ملت را به امید واهی هبه کرد. اما این هبه التماسی، نتیجه که نداد؛ بلکه طمع غربی‌ها را در زیاده‌خواهی‌های نامشروع (توقف پیشرفت‌های موشکی و عدم مداخله در منطقه و عمل به پروتکل‌های فرهنگی مانند سند ۲۰۳۰ و غیره) بیشتر کرد. حقیقت آن است که عزتی که در صدقه التماسی (به زعم ایشان) است، در هبه التماسی اصلاً نیست. دولت انقلابی، دارایی‌های بلوکه شده‌ای که با التماس به استکبار هبه شده بود، بی‌هیچ التماسی پس گرفت. شرط گذاشتن آمریکایی‌ها برای پرداخت بدهی‌ها هم قابل درک است. به هر حال آنها باید هیمنه جهانی نامشروعشان را در ظاهر حفظ کنند. حال آنکه آنها مجبور به جواز پرداخت دارایی‌های ایران شده‌اند. اکنون موفقیت دولت سیزدهم را مقایسه کنید با هبه التماسی دولت تدبیر. حق مسلم هسته‌ای ملت، با برجام به تاراج رفت و هیچ ذلتی بالاتر از این نیست که برای راضی کردن کدخدای مستکبر، حقی از حقوق ملی را هبه کنیم.

اما عجیب اینجاست که چرا این روحانیون مدافع عزت ملی، برابر هبه التماسی دولت پیشین سکوت کردند و هیچ اعتراضی در این اندازه به عمل نیاوردند. در حالی که ضرورت چنین اعتراضی، بر همگان آشکار و عیان است. عجیب‌تر آنکه ایشان انتقادش را بر گفته‌های دولتمردان آمریکا استوار کرده‌اند و مبتنی بر حدس گمان (گویا و لابد) تهمت‌زنی می‌کنند. چرا ایشان در این مسئله، جویای نظر دولت سیزدهم نشده‌اند؟  و باز عجیب‌تر این است که ایشان از بازگشت عزتمندانه اموال مردم، به دلایل واهی ابراز ناخشنودی می‌کنند. چرا ایشان از استرداد سه میلیارد دلار سرمایه ملت ناخرسند شده‌اند! اگر بر فرض محال، چنین کاری را دولت قبل کرده بود، باز ایشان ابراز ناخرسندی می‌کردند؟! سوال این است که اگر امروز امام خمینی (ره) می‌بود، چه برخوردی با این‌گونه حوزویان عافیت‌اندیش می‌فرمودند؟ منشور روحانیت به ما می‌گوید که نهیب امام خمینی (ره) به این جماعت عافیت‌طلب چگونه است. به راستی، قبله این آقایان کدام است و به کدام سو می‌روند؛ «اَینَ تَذْهَبون»؟