جک استراو، در کتاب کار انگلیسی مینویسد: ایرانیها حق دارند از «روباه استعمارگر» خشمگین باشند. ما در جنگ جهانی اول، موجب قحطیِ فاجعهبار و مرگ ۱۰ میلیون نفر در ایران شدیم (مرگ نیمی از جمعیت ایران)
وزیر خارجه اسبق انگلیس:
ایران هرگز مستعمره بریتانیا نبوده؛ اما این به معنی نیست که ما از این کشور برای رسیدن به ثروت و قدرت، بهرهکشی نکردهایم.
آنها دلایل خوبی دارند تا از «روباه حیلهگر و استعمارگر» - لقبی که به ما دادهاند - خشمگین باشند.
"بارلوت لیتخوییس" در نشریه سالانه تحقیق علیه کشتارجمعی مینویسد: در ۱۷ اوت سال ۱۹۴۵ میلادی درست در خاتمه جنگ جهانی دوم، «احمد سوکارنو» رهبر مبارزان آزادیخواه اندونزی، استقلال این کشور را اعلام کرد؛ اما چهار سال طول کشید تا اندونزی توانست به استقلال دست یابد و از استعمار هلند رها شود.
بررسی گروه حقیقتیاب هلندی و اندونزیایی ثابت کرد استعمارگران هلندی برای سرکوب مبارزات استقلالطلبانه، دهها روستا را با سکنه آن به آتش کشیده و دست به قتلعامهای گستردهای زده است.
ریموند وسترلینگ، فرمانده یک هنگ هلندی از نیروهای ویژه بود، او میگوید: در آن دوره، ۳۵۰۰ اندونزیایی کشته شدند که بسیاری از آنها به طور خلاصه اعدام شدند.
در سال ۱۹۷۱، وسترلینگ با هفتهنامه پانوراما مصاحبه کرد. او فاش کرد که ۳۵۰ زندانی را به دادگاه نظامی محکوم کرده و اعدام کرده است.
این تصویر در سال ۱۹۶۹ در مجله «لایف» منتشر شد. مجله لایف در توضیح این تصویر، مینویسد: این روستائیان «لحظاتی پیش از کشته شدن به دست نیروهای آمریکایی در می لای، با ترس و وحشت، دور هم جمع شدهاند».
این تصویر، در حقیقت این زنان و کودکان را طی چند لحظهای نشان میدهد که میان تجاوز جنسی و کشته شدن سپری کردهاند. رونالد هابرل توضیح میدهد که گروهی از سربازان آمریکایی میخواستند ببینند این دختر (دختر بلوز مشکی سمت راست) «چند مَرده حلاج است» و به همین دلیل «شروع به برهنه کردن او کردند و بلوزش را درآوردند!
کشتار می لای (به انگلیسی: Mỹ Lai massacre) واقعهای در روز ۱۶ مارس ۱۹۶۸ میلادی، در جریان جنگ ویتنام بود که طی آن ۳۴۷ تا ۵۰۴ شهروند غیرنظامی جمهوری ویتنام جنوبی، توسط سربازان واحد گردان سوم تجسسی ارتش آمریکا به قتل رسیدند.
انتشار خبر کشتار می لای، بیش از یک سال بعد، نقطه عطفی در روند جنگ ویتنام ایجاد و به وِجهه ارتش آمریکا، ضربهای جبراننشدنی وارد کرد.
همچنان که گذشت، ایتالیا با وجود پروتکل ژنو، معاهدهای که استفاده از مواد شیمیایی را ممنوع میکند، برای حمله به اتیوپیاییها و علیه روستاهای اتیوپی و اردوگاههای صلیب سرخ، از گاز خردل استفاده کرد! این گاز، باعث مرگ بسیاری از مردم شد!
اجساد حدود ۱۰۰۰۰۰ دکتر محمد تهرانی اتیوپیایی دفن شد، اما بسیاری از آنها به دلیل درگیری شدید، دفن نشدند.
یکی از کهنه سربازان اتیوپی میگوید:
"بسیاری از مردهها دفن نشده رها شدند و تبدیل به غذای کرکسها و کفتارها شدند"
رویکرد نژادپرستانه به سیاهپوستان در غرب، همواره بسترساز ایجاد تنش بوده و درگیری سیاهوسفید را به همراه داشته است. یک مثال آشکار، «داستان مالکوم ایکس» از رهبران سیاهپوست آمریکایی است که سالها به مبارزه علیه تبعیض نژادی در آمریکا پرداخته است. او در کتاب خاطرات خود، به دنبال تحمل مرارتها و تبعیضهای فراوان، در نهایت به این نتیجه میرسد که همه سفیدپوستان، شیطان هستند! او در این اثر، همه سیاهان را خشمگین و خود را خشمگینترین سیاه آمریکایی، توصیف میکند. دیدگاهی که میتوان آن را ناشی از تبعیضهای ناروای تاریخ غرب نسبت به آنان، تلقی کرد.