"کارولین الکینز" مورخ و استاد دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۰۵ در تحقیقی که در آن به سرکوب شورش «مائومائو» کنیا، توسط بریتانیا پرداخت، از جنایات وحشیانه و غیرانسانی انگلیس در کنیا پرده برداشت. وی بعد از انتشار کتاب "گولاگ بریتانیا" مورد شکایت انگلیس به جرم نشر اکاذیب قرار گرفت و پس از ارائه شواهد و مدارک، تبرئه شد و از دادگاه اجازه بررسی اسناد مخفیشدهی دولت را دریافت کرد. اسنادی که عمق جنایات انگلیس را فاش کرد.
در سال ۱۹۰۱، جنگی بین بریتانیا و مهاجران سفیدپوست هلندی (بوئرها که خود، اشغالگر آفریقا بودند) در آفریقای جنوبی آغاز شد. با توجه به برتری نظامی و عددی بریتانیا، بوئرها تصمیم به جنگ چریکی گرفتند.
یکی از قدیمیترین و محبوبترین برندهای شکلاتِ بلژیک، شکلاتی به شکل «یکدست تا مچ» میباشد که گویا برگرفته از یک افسانه است؛ اما یادآور جنایت پادشاه بلژیک علیه مردم کنگو است. مردمی که اگر بهاندازهی کافی کار نمیکردند، دستهایشان بریده میشد!
امروز علامتی که باید مایه شرمساری تاریخی بلژیک باشد، به برند محبوب بلژیکی تبدیل شده است!
در زمانی نه چندان دور، در اوج سلطه امپریالیستی اروپا در آفریقا، پادشاه بلژیک، امپراتوری شخصی وسیع و بیرحمانهای را اداره میکرد که با جنایاتِ حتی بدترین دیکتاتورهای قرن بیستم، رقابت میکرد. این امپراتوری به عنوان ایالت آزاد کنگو شناخته میشد و برای تقریباً ۳۰ سال، بهعنوان دارایی خصوصی لئوپولد دوم، برای ثروتمند شدن شخصی او اداره میشد.
ببندر بیسائو (Porto Pidjiguiti)، بندر اصلی گینه بیسائو است که در زمان استعمار پرتغال، برای تجارت برده و غارت کشور گینه مورد استفاده قرار میگرفت.
در تاریخ سوم آگوست سال ۱۹۵۹، ملوانان و کارگران اسکله این بندر که خواهان شرایط کاری مناسب و حقوق بالاتر بودند، دست به اعتصاب زدند و تمام فعالیتهای بندر را متوقف کردند.
با طولانی شدن حضور ظالمانه استعمارگران پرتغالی در آنگولا و افزایش جرم و جنایات وحشیانه آنان علیه مردم مظلوم این منطقه آفریقایی، هر از گاهی برخی گروههای آنگولایی با تشکیل حلقه مقاومت در برابر استعمارگران، سعی داشتند از ظلم و وحشیگری آنان بکاهند؛ اما در عوض استعمارگران با حمله به مردمان غیرنظامی و شکنجه و کشتار وحشیانه بومیان، تلاش میکردند هستههای مقاومت را متلاشی کنند. "برنارد ریورز" در نشریه آفریقا تودی (دانشگاه ایندیانا) با شرح گوشهای از جنایات وحشیانه استعمارگران پرتغالی در آنگولا مینویسد:
مروری بر صفحات تاریخ استعمار در کشورهای مختلف نشان میدهد علیرغم ادعاهای انساندوستانه و حقوق بشری که امروزه در رسانههای غربی تبلیغ میشود، رفتار غیرانسانی و خوی وحشیگری همواره بخش غیرقابلانکار استعمارگران اروپایی در مناطق تحت استعمار بوده است.
به عنوان یک نمونه کوچک از این وحشیگریها «باری هاتون» در گزارشی در لسآنجلس تایمز مینویسد:
... نیروهای پرتغالی، سر سربازان استقلالطلب آنگولا را به درختان دو طرف جادهها میآویختند.