این حس شرافت و عزّت و هیبتی که اکنون در متن جامعه ایران شکل گرفته، حاصل مقاومت جانانه و جوانمردانه انقلاب در برابر تهاجم بیگانه است و این فتح باشکوه را باید به حساب عالَم انقلاب و کنشگریِ هوشمندانه رهبر حکیم آن نوشت.
شعرِ «ای ایران»، دو نسخه دارد. نسخه نخست، ایدئولوژیزدایی شده است که فقط از مطلقِ ایران سخن میگوید و هیچ نماد و نشانه هویّتی در آن به چشم نمیخورد. این نسخه، عام و مطلق است؛ چنانکه هر ملّیّتی میتواند گستره خاکیِ خویش را مبنا قرار بدهد و از همبستگیِ معطوف به آن سخن بگوید. اما نسخه دوّم شعرِ «ای ایران»، ایدئولوژیک است؛ یعنی تمامیّتِ هویّت اسلامیِ ایرانیان در آن برجسته و آشکار شده است و خنثی و بیطرف نیست
دشمن در حوزه جنگ سخت، «باخته» است که اگر نباخته بود از آمریکا برای نجاتش، کمک گدایی نمیکرد. ما در حوزه نظامی به لطف خدا، تا اینجای کار «عالی» بودهایم و ضرباتی به صهیونیستها زدهایم که «بیسابقه» بوده است.
رژیم صهیونیستی در تمام دهههای اخیر، نه توان ورود به یک تقابل مستقیم تمامعیار با ایران را داشته، نه در میدان نیابتی (از غزه تا سوریه) موفق به ایجاد تغییر راهبردی در معادلات منطقه شده است. تمامی اقداماتش ـ از ترور شهید فخریزاده تا خرابکاری در نطنز ـ در همین دایره "أذی" قرار میگیرند؛ خساراتی محدود، قابل جبران، و بدون توان فلج سازی راهبردی.
یکی از اصول بنیادین اسلام سیاسی، نفی جدایی دین از سیاست است. در اندیشه امامین انقلاب، دین نهتنها مجموعهای از احکام عبادی؛ بلکه شامل دستورالعملهایی برای اداره جامعه در همه ابعاد (سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی) است.
امام خمینی (ره) در این باره میفرمایند: «اسلام دین سیاست است، دین اداره مملکت است، دین همهچیز است.» این دیدگاه در نظام جمهوری اسلامی بهصورت عملی پیادهسازی شده و نظام سیاسی بر مبنای تلفیق شریعت و عقلانیت شکل گرفته است.
مهمترین سوال جدی پیرامون این حادثه این است که جماعت به اصطلاح سلبریتی که در هر مسئلهای به ویژه مسائل مشابه این اتفاق، فورا اظهارنظر میکنند و جنجال رسانهای به راه میاندازند، چرا در این واقعه دردناک، سکوت کردند؟!
متاسفانه قوانین موجود، به حد کافی بازدارنده نیستند. از این رو مروجان بیبندوباری و بیحجابی تا جایی احساس امنیت میکنند که به خود اجازه میدهند با آمران به معروف و ناهیان از منکر با خشونت هرچه بیشتر برخورد کنند!
نظام هایی از مراجعه به آرای عمومی وحشت دارند که ماهیت آنان غیر مردمی است؛ اما نظام جمهوری اسلامی که با خواست اکثریت مطلق مردم ایران تاسیس گردید و در طول 44 سال گذشته با حمایت و پشتیبانی قاطع ملت ایران توانسته در برابر انبوه مشکلات و دشمنی های معاندان نظام دوام آورده و روز به روز قوی تر گردد، طبعا هرگز نگران مراجعه به آرای عمومی نیست.