نظام هایی از مراجعه به آرای عمومی وحشت دارند که ماهیت آنان غیر مردمی است؛ اما نظام جمهوری اسلامی که با خواست اکثریت مطلق مردم ایران تاسیس گردید و در طول 44 سال گذشته با حمایت و پشتیبانی قاطع ملت ایران توانسته در برابر انبوه مشکلات و دشمنی های معاندان نظام دوام آورده و روز به روز قوی تر گردد، طبعا هرگز نگران مراجعه به آرای عمومی نیست.
اجمالا باید به این نکته توجه داشت که حجاب فینفسه برای مخالفان جمهوری اسلامی اهمیت ندارد؛ بلکه این بهانهای است تا تئوری براندازی خود را به انجام رسانند. تجربه تاریخی این امر را باید در قضیه آندلس دید:
آن چه که امام خمینی (ره) درباره ولایتفقیه انجام داد، کشاندن این موضوع از عرصه نظر به ساحت عمل بود. به تعبیری هنر امام خمینی (ره) این بود که تئوری ولایتفقیه را در قالب حکومت اسلامی در عصر جدید ارائه داد.
در خصوص قطعنامه حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل که با اقدام ریاکارانه دولت ایالت متحده آمریکا و متحدان بی اراده و وابسته به این کشور انجام شد و دلایل تصویب این قطعنامه، نکاتی قابل تامل وجود دارد:
یکی از شعارهای دولت چهاردهم، ایجاد وفاق ملی در کشور بوده است؛ این در حالی است که بیتوجهی به الزامات قانونی وفاق ملی، نه تنها به وفاق ملی منتهی نمیشود، که کشور را نیز با خطر بازگشت فتنه و ناامنی مواجه میسازد. در این وجیزه ضمن بررسی این موضوع، به تبیین برخی از مهمترین الزامات وفاق ملی خواهیم پرداخت.
در روزهای گذشته فیلمی تقطیع شده از دو دختر بیحجاب در فضای مجازی پخش شد که در آن نیروهای امنیتی را در حال انتقال آن دو دختر - در حالی که مقاومت میکردند - به ماشین پلیس نشان میداد. با انتشار این فیلم، همچنان که انتظار میرفت جریاناتی سر و صدا راه انداخته و به جای اعتراض به قانونشکنان، به نیروی انتظامی که وظیفهای جز اجرای قانون ندارد حمله نمودند. در این رابطه توجه به نکاتی حائز اهمیت است: