امسال برای ملت ایران و جهان اسلام حقیقتاً عام‌الحزن بود. سالی که بهار آن با شهادت رئیس‌جمهور مکتبی و خستگی‌ناپذیر انقلاب اسلامی آیت‌الله رئیسی شروع و در ادامه به شهادت مهمان عزیز جمهوری اسلامی ایران اسماعیل هنیه و سپس سرداران جبهه مقاومت و یحیی سنوار و نهایتاً به شهادت مجاهد بزرگ و فرمانده دلاور جبهه مقاومت آیت‌الله سیدحسن نصرالله و صفی‌الدین ختم شد، ضمن اینکه در همین مدت شاهد نسل‌کشی مردم مظلوم غزه و لبنان و علویان سوریه بودیم. امسال برای ما سال حزن و اندوه بود که هیچ مرهمی این فقدان و داغ‌های سنگین را تسلی نخواهد بخشید.
توضیح واضحات گفتن، و زیره به کرمان بردن است: انقلابی بودن، شبیه مومن بودن است. مومنان یا انقلابی‌ها، یکسان و یکنواخت نیستند، حتماً شدت و ضعف دارند و افراد کامل و بی‌نقص، کم شمارند.
رزمایش اقتدار پیامبر اعظم ۱۹ چند روزی است که آغاز شده است؛ این مانور نظامی که با توجه به تعدد و تکثر نیروهای شرکت کننده در آن و تنوع تسلیحات به کار گرفته شده، بی‌سابقه ارزیابی می‌شود، نکاتی را برای تحلیل‌گران خاطرنشان می‌سازد.
1. این رزمایش، شبیه ساز یک جنگ بزرگ و تمام عیار است - که باید از آن جلوگیری شود - و نشان دادن توانایی‌ها و ابتکارات نیروهای مسلح به دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای (جهت بازداشتن آنان از تصمیمات و اقدامات نابخردانه) از جمله اهداف آن ارزیابی می‌گردد.
ایران و اسرائیل، سال‌هاست بدون آنکه وارد جنگ تمام عیار با یکدیگر شوند، ضرباتی را در سطوح نظامی، امنیتی، سایبری و تبلیغاتی متوجه یکدیگر می‌کنند؛ اما در چند ماه گذشته رژیم صهیونیستی از خطوط قرمز عبور کرده و دست به ترور فرماندهان محور مقاومت در سطوح بالا در خاک ایران و لبنان و فلسطین زده است و در اقدام اخیرش، ساختمانی که رهبر حزب الله در آن حضور داشته را مورد هدف قرار دادند.
از این رو، اسرائیل، بازی را یک مرحله بالاتر برده و اگر پاسخ درخور نگیرد، برای افزایش سطح تنش، رغبت بیشتری خواهد داشت.
وفاق ملی به عنوان شعار دولت چهاردهم، زمینه‌ساز بازبینی وفاق و ارائه تعابیر گوناگون از آن شد. یک دیدگاه وفاق ملی را اجتماع هر کس با هر گونه اندیشه مخالف معنا می‌کند؛ اما آیا چنین تعریفی در مقام عمل قابلیت اجرایی دارد؟ وفاق حول محور مشترک رخ می‌دهد.
پیمان صلح به همان اندازه جنگ ممکن است تحمیلی و اجباری باشد. دلایل آن نیز یکسان است. ترس قوم و ملت از دشمن، با خود جنگ و صلح می‌آورد. وقتی شرایط برای پیروزی در جنگ مهیا باشد؛ ولی فرمانده شجاع و با غیرت تن به صلح می‌دهد، حکایت از تحمیلی بودن آن صلح دارد.
برخی از یاران و نزدیکان صدیق امام حسن علیه‌السلام از پذیرش صلح آن حضرت با معاویه شگفت‌زده و متعجب شدند. به عقیده آنان می‌بایست وارد جنگ با معاویه شد و او را شکست داد. صلح با معاویه معنا ندارد؛ لذا چنین صلحی، تحمیلی است.
عملیات "وعده صادق ایران" علیه رژیم اشغالگر صهیونیستی در پاسخ به حمله موشکی این رژیم به کنسولگری ایران در دمشق در فروردین سال جاری با هدف بازدارندگی، برنامه‌ریزی و اجرا شده بود.
اما ظاهراً باند جنایتکار صهیونیستی از این عملیات عبرت نگرفت و این بار گستاخ‌تر شده و به پایتخت کشورمان حمله کرد و مهمان عزیزمان حاج اسماعیل هنیه، رهبر حماس را به شهادت رساند.
«خرمشهرها در پیش است؛ نه در میدان جنگ نظامی، در میدانی که از جنگ نظامی سخت‌تر است.»، (بیانات در دیدار دانشجویان دانشگاه امام حسین، ۳ خرداد ۹۵) اینک پس از شهادت آیت‌الله دکتر رئیسی، خرمشهرهای پیش روی ما چه می‌باشند؟
