سران کاخ سفید و رژیم جعلی صهیونیست و طواغیت دنباله‌روی آنان، از آغاز شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی ایران، این نظام الهی را عامل خنثی‌شدن نقشه‌هایشان در دنیا دانستند و علیه آن موضع گرفتند.
از سال ۱۳۵۷ تا امروز، برای مبارزه با جمهوری اسلامی ایران، دست به هر کاری زدند و با فتنه‌ها و غائله آفرینی و تحمیل جنگ هشت‌ساله، و با تهدید و ترور و تحریم و با حمایت از صدام و گروه‌های معاند و با شکل‌دهی به گروهک تروریستی داعش، تلاش کردند؛ جلوی پیشرفت و گسترش قدرت ایران اسلامی را بگیرند.
باید باور کنیم، اگر انسان بخواهد در زمینه معنوی و فرهنگی، تر و تازه بماند؛ جز رابطه با کتاب و کتاب‌خوانی چاره‌ای ندارد. جای کتاب را هیچ‌چیز پر نمی‌کند.
یک شاهد جریان کربلا می گوید: به خدا قسم در شگفت بودم که این چه دلی بود، چه قوت قلبی بود؟! یک آدمی که این چنین دل شکسته باشد
که در جلوی چشمش تمام فرزندان و اهل بیت و اصحابش را تکه تکه کرده باشند و او این مقدار قوت قلب داشته باشد.
وقتی یقین به خدا حاصل شود، دل انسان خداترس می گردد. از احدی جز او نمی‌ترسد. همه سختی ها را برای رضای او تحمل می کند. امام عاشورا اینگونه بود و تنها به رضای خدا فکر می‌کرد.
