سه ویژگی نیکوکاران از دیدگاه قرآن  

در قرآن کریم سه ویژگی نیکوکاران، این گونه برشمرده شده است:

الَّذِينَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْکاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (آل‌عمران، ۱۳۴)

(متّقین) کسانی هستند که در راحت و رنج، انفاق می‌کنند و خشم خود را فرو می‌برند و از (خطای) مردم می‌گذرند، و خداوند نیکوکاران را دوست مى‌دارد.

در این آیه سه ویژگی انسان‌های نیکوکار عبارت است از:

۱. آنها در همه حال انفاق می‌کنند، چه موقعی که در راحتی و وسعت‌اند و چه زمانی که در پریشانی و محرومیت‌اند. (الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ).

۲. آنها خشم خود را کنترل می‎کنند. (وَ الْکاظِمِینَ الْغَیْظَ).

۳. آنها از خطای مردم می‌گذرند. (وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ).

نکته‌ها

۱. انفاق فقط مخصوص انسان‌های دارا و ثروتمند نیست؛ بلکه انسان نیکوکار در نزد خداوند کسی است که حتی زمانی که در تنگدستی و محرومیت قرار دارد هم اهل انفاق باشد و کمک به نیازمندان را فراموش نکند. اتفاقا در روایات توصیه شده زمانی که به شدت در تنگدستی قرار دارید، انفاق کنید تا خداوند روزی شما وسعت دهد.

۲. کنترل کردن و فرو بردن خشم خوب است، اما به‌تنهایی کافی نیست؛ بلکه زمانی که با عفو و گذشت همراه شود کامل می‎شود؛ زیرا فرو بردن خشم به تنهایی، ممکن است کینه و عداوت را از قلب انسان ریشه‌کن نکند، در این حال برای پایان دادن به حالت عداوت باید «کظم غیظ» با «عفو و بخشش» توأم گردد.

۳. خداوند سه ویژگی فوق را موجب محبوب شدن نزد خود می‌داند؛ یعنی کسی که می‌خواهد محبوب خدا شود، باید از مال بگذرد و خشم و غضب را فرو برد و خطای مردم را ببخشد. «وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ»

به راستی چه جایگاهی از این برتر که انسان محبوب خدا شود؟!

 

گذشته؛ عبرتی برای آینده 

از گذشته دنیا، آینده‎اش را چراغ عبرتی ساز؛ چرا که پاره‎های تاریخ با یکدیگر همانند است و در نهایت پایانش به آغازش می‎پیوندد و تمامش در حال دگرگونی است و رفتنی است. 

(نهج‌البلاغه، نامه ۶۹)