اهانت برخی ورزشکاران ایرانی به پرچم و سرود ملی کشورمان و برخی حرکات ناپسند آنان در صحنه‌های ورزشی، انتقادات بسیاری از هم‌وطنان کشورمان را به همراه داشته است. دراین‌رابطه توجه به نکاتی حائز اهمیت است:

۱. در تمام دنیا پرچم و سرود ملی، عناصری جدایی‌ناپذیر از هویت هر کشور و نشانه‌ای از همبستگی ملی بشمار می‌روند. ازاین‌رو توهین به این دو نماد ملی در کشورها، به‌ویژه از سوی شهروندان، به‌هیچ‌وجه پذیرفته نیست و مجازات‌های سنگینی را به دنبال دارد. به‌عنوان‌مثال؛ چندی پیش دولت چین اعلام کرد، هرگونه بی‎احترامی به سرود و پرچم ملی این کشور، مجازات «سه سال زندان» را دربر خواهد داشت. در بحبوحه‌ی اعتراضات علیه نژادپرستی در آمریکا، زمانی که برخی بازیکنان رنگین‌پوست لیگ حرفه‌ای فوتبال این کشور، در اعتراض به سیاست‌های نژادپرستانه هنگام نواختن سرود ملی زانو زدند، این اقدام به مسئله‌ای جنجالی تبدیل شد. تا آنجا که دولت آمریکا آنان را به «ازدست‌دادن حق شهروندی» و یا «حبس به مدت یک سال»، تهدید کرد. بر اساس قوانین یونان، هرکسی به نمادهای ملی از جمله پرچم و سرود ملی آن کشور، بی‌احترامی کند، با «مجازات ۲ سال زندان» و «جریمه نقدی» روبرو خواهد شد. همچنین بر اساس قوانین یونان، اگر کسی به پرچم و سرود ملی یک کشور بیگانه در یونان توهین کند، بنابه‌درخواست دولت همان کشور، فرد موردنظر ممکن است با مجازات «حبس شش‌ماهه» و یا «جریمه نقدی» مواجه شود. قوانین آلمان درباره پرچم ملی آن کشور، نسبت به دیگر کشورهای اروپایی و غربی سخت‌گیرانه‌تر است. بر اساس قوانین آلمان، اگر کسی به پرچم فدرال آلمان توهین کند، با مجازات «حبس به مدت ۵ سال» روبرو خواهد شد. در فرانسه نیز بر اساس قوانین مصوب سال ۲۰۱۰ بی‌احترامی به پرچم و سرود ملی، یک جرم سنگین محسوب می‌شود.  به طوری که اگر کسی در هنگام یک مراسم عمومی به سرود ملی و یا پرچم این کشور بی‌احترامی کند، باید «بیش از ۶ هزار یورو» جریمه بپردازد. در اسپانیا، بی‌احترامی به پرچم کشور و پرچم‌های نواحی خودمختار آن، «مجازات ۷ تا ۱۲ ماه زندان» را به دنبال دارد. و...

۲. بدیهی است توهین به پرچم و سرود ملی ایران نیز، نباید بدون مجازات باشد؛ به‌ویژه اگر این توهین در "مجامع و صحنه‌های بین‌المللی" روی دهد، مجازات آن سنگین‌تر است. توهین به پرچم و سرود ایران، توهین به خون صدها هزار شهیدی است که برای حفظ حرمت، عزت و امنیت این آب‌وخاک، مظلومانه جان دادند. کسب قهرمانی ورزشکاران، بعد از حرکات غیرحرفه‌ای و توهین آنان به سرود یا پرچم ملی ایران، هیچ ارزش و افتخاری برای ملت ایران به همراه نخواهد داشت. زیرا کسب قهرمانی زمانی برای یک کشور ارزشمند است که با عِرق ملی همراه باشد و افتخاری نصیب آن کشور نماید. "توهین به هویت ملی ایرانیان"، دل دشمنان ملت ایران را شاد می‌کند؛ بنابراین هیچ افتخاری برای ایران ندارد. 

۳. اغتشاشات اخیر، ثابت کرد جمهوری اسلامی به یک "غربالگری اساسی" در جامعه ورزشی و هنری خود، نیازمند است. دو ماه اخیر، فرصت مناسبی برای شناخت ماهیت واقعی برخی بازیگران و هنرمندنمایان و ورزشکاران خائن به کشور بود که تمام اعتبار و شهرت خود را از بیت‌المال و همراهی مسئولان جمهوری اسلامی، به دست آوردند. خائنانی که نمک خوردند و نمکدان شکستند! ورزشکارانی که کورکورانه، خود را با مشتی اراذل‌واوباش، متوهمان برانداز و قاتلان ملت ایران، همراه کردند و عزت و آبروی کشور خود را، به بهایی اندک فروختند. این افراد هرگز نماینده ملت ایران نیستند؛ گرچه پیروز میدان‌های ورزشی یا هنری باشند. مدالی که عزت و اعتبار جمهوری اسلامی و ملت ایران را لکه‌دار کند، "هیچ ارزشی" ندارد. باید با این افراد، برخورد جدی کرد تا دیگر شاهد ازاین‌دست بی‌احترامی‌ها در میادین داخلی و بین‌المللی نباشیم.