جستجوگری در کار دیگران، آثار بسیار منفی در زندگی فردی و اجتماعی دارد؛ زیرا از یک سو سبب نفرت مردم از جستجوگر که به حریم زندگی شخصی و اسرار آنها هجوم می‌برد می‌شود، هیچ‌کس تحمل نمی‌کند که دیگری در زندگی خصوصی او دخالت کند و یا در پی کشف اسرار او باشد، چنین کسی را متجاوز، بی‌شرم و بی‌شخصیت می‌دانند، و مردم از او سخت متنفرند. 

افراد جستجوگر بر اسرار عیوب مردم بدون دوست می‌مانند. 

از سویی دیگر غالب مردم دارای نقاط ضعف و عیوبی هستند، چنانچه مستور بماند می‌توانند با هم زندگی کنند؛ ولی بر ملا شدن عیوب پنهانی سبب بدبینی و بی‌اعتمادی نسبت به هر کس خواهد شد، و همین امر شیرازه امور اجتماعی را از هم می‌پاشد. 

تفتیش در حال دیگران سبب بدبینی به همه و از دست دادن تمام دوست‌ها می‌شود. 

جستجو و تفتیش درباره عقائد و اسرار و عیوب دیگران سبب کینه‌توزی و عداوت در صحنه اجتماع و گاه منجر به درگیری‌های شدید می‌شود. اگر سلامت جامعه و امنیت و آرامش را طالب باشیم، باید از این امر به شدّت بپرهیزیم. بسیاری از مردم در این‌گونه موارد مقابله به مِثل می‌کنند، یعنی سعی می‌کنند به اسرار زندگی و عیوب پنهانی تفتیش‌کنندگان پی ببرند و برملا سازند و شاید حدیثی که می‌گوید: «کسی که از اسرار دیگران جستجو کند، خداوند اسرار او را فاش می‌کند» و حدیث دیگری که می‌گوید: «کسی که پرده از اسرار دیگران بردارد، اسرار خانه او فاش خواهد شد»، ممکن است اشاره به همین معنی، یا اشاره به اثر وضعی و مجازات الهی این عمل در دنیا باشد.