اسم تل‌آویو که می‌آید جنازه مارتین‌لوتر از هیجان در قبر می‌جنبد. نیایش‌نامه‌های پنهان در صندوقچه‌های پاپ در واتیکان را موریانه خورده و به جز نام یهوه، چیزی باقی نگذاشته. سزار سر از رختخوابش بلند کرده و ادعای پدری دارد برای بی‌بی. تل‌آویو آبستن همه‌ی نطفه‌های از حرام چکیده در تاریخ است. روم از مسیح هر روز انتقام جدیدی می‌گیرد تا اورشلیم را به غلط کردن بیندازد. اورشلیم نباید زادگاه مسیح باشد. حالا آنقدر حرام‌زاده را به دنیا می‌آورد تا هر رحم پاکی در سراسر تاریخ را فراموش کند. اسرائیل مادر آخرالزمانی غرب است... 

بنی‌صهیون از نردبان‌هایمان بالا رفته... تا آخرین پله. تلسکوپ هابل را روی چشم گذاشته تا خدای موسی را بیابد. هابل در آسمان تل‌آویو روی گنبد آهنین رو به الله خیره مانده. نردبان‌هایمان به بلندی تاریخ غرب است. روی دوش نیوتون و کپلر. او گفته بود زمین مرکز است و خورشید بر گرد آن می‌گردد؛ بر گرد تل‌آویو...

هابل و هامان برادرند از یک مادر، بی‌پدر. حرام‌زاده‌اند؛ مثل آن‌ها که از نردبان بالا رفته‌اند. بنی‌صهیون تاب تحمل هیچ کودک حلال‌زاده‌ای را ندارد. می‌کُشد تا زنده بماند. اتوپیا شهروند حلال‌زاده ندارد. شیطان تضمین داده که هر سرزمین تماماً حرام‌زاده‌ای را از شر خدا و لشکریانش حفظ کند. شیطان قسم خورده، امضا کرده؛ سند امضایش در ظرفی بلورین در گنجینه سازمان ملل نگهداری می‌شود. شیطان هیجان‌زده آخرین سطرهای تاریخ را در دفترچه یادداشتش می‌نویسد. از کینه‌ی آدم سرشار؛ به شکستن زانوان او امیدوار. او آمده برای بریدن روبان سامانه تاد. آخرین دستاورد علمی بشر از ابتدا تا کنون: تاد، تخم و ترکه‌ی اوست. با جهش ژنتیکی در آزمایشگاه‌های تماماً محافظت شده‌ی نیویورک به دنیا آمده؛ برای مقابله شهاب ثاقب. چشم چارلز داروین روشن؛ چشم آگوست کُنت. چشم معاویه و حجاج بن یوسف...