در قرن هفدهم کشورهای اروپایی در تجارت برده به قاره آمریکا با یکدیگر در رقابت بودند. پس از پرتغال و انگلیس، فرانسه بیشترین تعداد برده را از آفریقا به آمریکا منتقل کرده است.
بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار آفریقایی به کشتیهای فرانسوی بار زده شدند و با بدترین شرایط بین ۱ تا ۳ ماه در قسمت بار کشتی حمل میشدند. از این تعداد حدود یک میلیون و ۱۶۰ هزار نفر زنده به مزارع نیشکر مستعمرات فرانسه در دریای کاراییب رسیدند و با سختترین شرایط در این مزارع به کار گماشته شدند.
مستعمره فرانسوی، سن دومینیک، ثروتمندترین مستعمره جهان در قرن هجدهم بود.
در این دوران که هزاران برده در مزارع نیشکر جان میدادند، فرانسه با این ثروت توسعه پیدا میکرد. «کاخ ورسای» بزرگترین مجموعه کاخ جهان و «کاخ الیزه» مرکز کنونی دولت فرانسه در همین دوران با پشتوانه بردگان ساخته شدهاند.
آیتالله خامنهای با اشاره به رفتار وحشیانه غرب با آفریقاییان و به برده گرفتن اجباری آنها میفرمایند:
ربودن و اسیر کردن سیاهان، یکی از ماجراهای گریهآور تاریخ است. کشتیها را از اقیانوس اطلس میآوردند، در سواحل کشورهای غرب آفریقا مثل گامبیا و امثال اینها نگه میداشتند، بعد میرفتند با تفنگ و سلاحهایی که دست مردمِ آن روز از این سلاحها خالی بود، صدها و هزارها پیر و جوان و مرد و زن را میگرفتند، با شرایط بسیار سختی با این کشتیها برای بردگی به آمریکا میبردند. انسان آزاد را که در خانهی خودش زندگی میکرد، در شهر خودش زندگی میکرد، به اسارت میگرفتند؛ الان سیاهانی که در آمریکا هستند، از نسل آنهایند. چند قرن آمریکاییها این فشار عجیب را آوردند که [در این زمینه] کتابها نوشتهاند که این کتاب "ریشهها" کتاب مغتنمی است برای نشان دادن گوشهای از این فجایع. انسانِ امروز چطور میتواند اینها را فراموش کند؟ با همه این حرفها هنوز هم در آمریکا بین سیاه و سفید تبعیض هست. (۲۹/۸/۱۳۹۲)