آن‌گونه که در مراسم تودیع و معارفه وزرای علوم پیشین و جدید، معلوم شد، خوشبختانه رئیس محترم جمهور که رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی هم هست، منتقد جدی کثرت و تعدد دانشگاه‌های کشور هستند و در نقد کثرت دانشگاه‌ها، با نقل خاطره‌ای از تایلند، گفتند: «این همه دانشگاه را برای چه می‌خواهیم؟!» و همچنین در برنامه وزیر محترم علوم، جناب دکتر سیمایی نیز مسئله آمایش آموزش عالی مورد توجه جدی قرار گرفته است. افزون بر همه اینها، در ماده ۹۵ برنامه هفتم پیشرفت نیز به صراحت مسئله آمایش آموزش عالی به عنوان یک تکلیف قانونی بیان شده است. در این ماده تأکید شده است وزارت علوم و بهداشت حداکثر تا ۱۸ آذر امسال (۱۴۰۳) باید طرح آمایشی خود مشتمل بر «تعیین ظرفیت کل و سهم دانشجویان به تفکیک رشته، مقطع تحصیلی و زیرنظام‌های آموزش عالی کشور، توزیع دانشجو در رشته‌ها، مقاطع تحصیلی و نیز توسعه و ایجاد رشته‌ها و مقاطع تحصیلی مورد نیاز در گروه‌های آموزش عالی، مبتنی بر ملاحظات آمایش آموزش عالی و آمایش سرزمین را تهیه نموده و به تصویب شوراهای گسترش و برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارتخانه‌های مذکور برسانند و هرساله آن را به‌روزرسانی نمایند». و در تبصره یک این ماده، تأکید شده است که وزارتین «مکلفند نسبت به رفع همپوشانی رشته‌ها و گرایش‌های فعال بر اساس سیاست‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی اقدام نمایند». امیدواریم وزارت علوم در دوران جدید خود، با درایت و دقت و بدون ملاحظات سیاسی و صنفی، به صورتی قاطع، نه تنها مسئله آمایش رشته‌ها و گروه‌ها و مقاطع تحصیلی؛ بلکه آمایش دانشگاه‌ها و تجمیع یا ادغام آنها را در دستور کار خود قرار دهد.