رضاشاه در اجرای سیاست انگلستان، تصمیم داشت دست روحانیت را از مناصب اجتماعی کوتاه و قوانین غربی را به جای احکام اسلامی حاکم کند. سید نورالدین در اوج قدرت رضاخان و برای درهم شکستن سیاستهای ضد دینی وی، و در عمل به تکلیف شرعی خویش، وقتی دبیر ایرانی کنسولگری انگلیس، مشروبات الکلی مصرف و در نزدیکی مکانهای مقدس شیراز، بهویژه حرم مطهر حضرت احمد بن موسی شاهچراغ، عربدهکشی کرد، وی تصمیم به اجرای حد شرعی گرفت.
اعضای فدائیان اسلام اهداف متعددی داشتند؛ اما مهمترین آنها اجرای کامل احکام اسلامی، مبارزه با استعمار خارجی، مقابله با حکومت پهلوی و مبارزه با جریانهای سکولار و کمونیستی بود. این گروه معتقد بود که قوانین اسلامی باید به صورت کامل در جامعه اجرا شود و هرگونه انحراف از شریعت، از جمله نفوذ فرهنگ غربی و گرایشهای سکولار، باید از بین برود.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ در اوایل قرن بیستم، در ایران جنبشهای سیاسی مهمی شکل گرفت که تأثیرات عمیقی بر ساختار اجتماعی و سیاسی کشور برجای گذاشتند. دو تن از چهرههای مشهور این دوره، میرزا کوچکخان جنگلی و شیخ محمد خیابانی، هر یک با روشهای متفاوتی برای مبارزه با بیگانگان و استقرار حاکمیت ملی و مشروطه واقعی تلاش کردند. این نوشتار به بررسی شاخصههای فکری و اجرایی این دو رهبر انقلابی اختصاص یافته و تلاش شده است در این بررسی، تفاوتها و شباهتهای رویکردهای آنها تحلیل شود.