ایران اکنون جزو چند کشور معدود دنیا است که روندی رو به پیشرفت در زمینه طراحی، توسعه و ساخت انواع مختلف پهپادها دارد. این مسئله با توجه به نقش‌آفرینی روزافزون پهپادها در عرصه‌های مختلف نبردهای زمینی، هوایی و دریایی و نیز در بسیاری از حوزه‌های غیرنظامی، از اهمیت روزافزونی برخوردار است.
سامانه‌های پدافند هوایی در دنیای مدرن امروزی نقش مهمی در حفاظت از مناطق، موقعیت‌ها، منابع و ثروت‌های سرزمینی هر کشوری ایفا می‌کنند. جمهوری اسلامی ایران و دو نیروی نظامی عمده آن، یعنی ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در طول دهه‌های گذشته کوشیده‌اند ضمن تمرکز بر برنامه‌های موشکی، توسعه چند سیستم پدافندی بومی را نیز در دستور کار قرار دهند.
موشک بالستیک خرمشهر را می‌توان سنگین‌ترین و نیرومندترین موشک بالستیک ایرانی به حساب آورد که تا به امروز رونمایی یا عملیاتی شده است؛ سلاحی حقیقتاً راهبردی که تاکنون در ۴ مدل رسمی توسعه پیدا کرده و نسل نهایی آن یعنی خرمشهر ۴ جدید، با افزایش وزن در سرجنگی، تبدیل به یک کابوس قدرتمند برای هر ارتش متجاوز و سامانه‌های پدافندی خواهد بود. اما قبل از رسیدن به خرمشهر ۴ و جدیدترین ارتقاء این سنگین وزن راهبردی ایرانی، بهتر است نگاهی به روند توسعه این موشک بالستیک داشته باشیم.
جمهوری اسلامی ایران با وجود تحمل شدیدترین تحریم‌های تاریخ، خدمات بزرگی در حوزه‌های زیرساختی و امکانات و خدمات عمومی به مردم ایران ارائه داده که با همت خود آنها و مسئولان دلسوز بوده است.
