مقام معظم رهبری درباره سفیرانی که به خاطر دادگاه میکونوس، کشور ایران را ترک کرده بودند، با قاطعیت فرمودند: لازم نیست سفرایی که رفتهاند به ایران برگردند، سفیر آلمان حق ندارد بیاید تا زمانی که ما بگوییم. مدتی گذشت، آنها دیدند ایران نسبت به سفیران کشورهای اروپایی اعتنایی نمیکند و فشارهای آنها تاثیری ندارد، بالاخره مجبور شدند شبانه تمام سفیرانشان را به ایران برگردانند تا ورودشان به ایران از دید خبرنگارها و رسانهها مخفی بماند؛ زیرا برایشان خیلی ذلتآفرین بود که یک کشور جهان سومی که زمانی مستعمره آنها بوده است، اینگونه برخورد کند.
در جریان جنگ کویت و عراق، عدهای گفتند: ایران باید به عراق کمک کند؛ چون عراق در واقع با آمریکا میجنگد. آقا فرمودند: نه! این یک دام است و نباید از دولت عراق حمایت کنیم و بعداً دیدیم که دقیقاً این یک دام بود و با موضعگیری هوشیارانه مقام معظم رهبری، تنها کشوری که به سلامت از این مقطع عبور کرد، کشور ایران بود. کشورهای عربی مجموعاً 53 میلیارد دلار به آمریکا دادند که این یک ضرر اقتصادی کلان بود؛ ولی تنها کشوری که از جنگ سالم عبور کرد و یک ریال هم خسارت نداد، کشور ایران بود.
همچنین جریان کوی دانشگاه و قتلهای زنجیرهای، مطبوعات زنجیرهای، جنگ آمریکا با افغانستان و... همه را میتوان از نمونههایی شمرد که مقام معظم رهبری با تدابیر حکیمانه خودشان، کشور را از بحرانهای بزرگ بیرون آوردند.