محمد ملکزاده
در شرایطی که رییس جمهور جنایتکار و سبک مغز آمریکا همراه با اشغالگران غاصب صهیونی اقدام به تهدید ولیامر مسلمین جهان حضرت امام خامنهای کردند، صدور فتوای محاربه توسط حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی، آیت الله العظمی نوری همدانی و سایر مراجع عظام تقلید برای تهدیدکنندگان به جان مقام معظم رهبری، اقدامی به موقع و کاملاً هوشمندانه است. ضرورت این فتوا از سوی این مراجع عالیقدر در دفاع از رهبر معظم انقلاب اسلامی و ولیامر مسلمین جهان و همچنین ورود سایر مراجع تقلید شیعه به عرصه صدور فتوای محاربه برای مقابله با این تهدیدات موهن، اهمیت ویژهای دارد. در ادامه، ضرورت این مهم را از ابعاد فقهی، تاریخی و سیاسی تحلیل میکنم:
۱. بعد فقهی و اعتقادی
وجوب دفاع از ولیامر مسلمانان از مسلمات فقهی است. از نگاه فقه شیعه، دفاع از جان و کیان امام یا ولیامر مسلمین، واجب شرعی است. در روایات اهلبیت (علیهم السلام)، فقهای اسلام به عنوان دژهای اسلام توصیف شدهاند. جایگاه رهبری و امام جامعه در اندیشه شیعی، استمرار امامت و ولایت است و تضعیف یا تهدید امام، تهدید اصل دین تلقی میشود؛ پس دفاع از ایشان بر عموم مسلمین تکلیف است.
۲. بعد تاریخی
مراجع بزرگ در طول تاریخ، هنگام مواجهه با تهدید علیه کیان دین و رهبری، با صدور فتوا مردم را به دفاع از کیان اسلام و مبارزه با عاملان تهدید فراخواندهاند (مانند فتوای جهاد علیه استعمار توسط آیتالله میرزا محمدتقی شیرازی در ثورة العشرین؛ فتوای ارتداد علیه سلمان رشدی توسط حضرت امام خمینی (ره)؛ یا فتوای دفاع علیه داعش توسط آیتالله سیستانی).
در زمان رژیم پهلوی پس از قیام حضرت امام در ماجرای 15 خرداد 42 و دستگیری ایشان توسط عمال رژیم شاه، برخی از مسئولان پهلوی پیشنهاد ترور حضرت امام را برای سرکوبی قیام مطرح کردند؛ اما تنها عاملی که رژیم پهلوی را از عملی نمودن این تهدید بازداشت، اعلام مرجعیت حضرت امام از سوی فقهای آن دوره و ترس رژیم از قیام غیر قابل کنترل مردم پس از تهدید جان حضرت امام بود؛ بنابراین در این شرایط صدور فتوا توسط مراجع در دفاع از ولیامر مسلمین، بهترین پشتوانه اجتماعی و شرعی است تا امت شیعه نشان دهند پشتیبانی از ولایت فقیه مبتنی بر یک اجماع جهانی است و تهدیدکنندگان در هیچ جای جهان مصونیت نخواهند داشت.
۳. بُعد سیاسی
صدور فتوای محاربه علیه تهدیدکنندگان به جان مقام معظم رهبری به لحاظ سیاسی نیز دارای اهمیت بسیاری است:
اولاً موجب ایجاد انسجام و وحدت جبهه مقاومت خواهد بود. اعلام فتوای صریح و هماهنگ مراجع، صفوف جبهه مقاومت و تمامی جوامع اسلامی را تقویت میکند و اثر بازدارندگی زیادی دارد.
ثانیاً هشدار جدی به دشمنان است. پیام صدور فتوا این است که تعرض به رهبر شیعه، نه صرفاً تعارض با یک دولت؛ بلکه تعارض با کل جهان تشیع و اسلام است و در نتیجه، کل مسلمانان را در صف واحد برای مقابله با دشمن قرار میدهد.
ثالثاً موجب تقویت بازدارندگی جبهه اسلام در برابر جبهه کفر و نفاق است و دشمن را از پیامدهای تهدیدات خود میترساند.
بنابراین، با توجه به این ابعاد، صدور فتوای مقابله با تهدیدات علیه ولیامر مسلمین توسط مراجع معظم شیعه، نه تنها یک اقدام ضروری؛ بلکه وجوبی شرعی و سیاسی است. این اقدام، به تقویت جبهه مقاومت، انسجام امت اسلامی، و افزایش قدرت بازدارندگی در برابر دشمنان اسلام کمک شایانی خواهد کرد.