اینها دیوانه‌اند یا اجنه؟   

خرمشهر بودیم آشپز و کمک‌آشپز، تازه‌وارد بودند و با شوخی بچه‌ها ناآشنا. آشپز، سفره رو انداخت وسط سنگر و بعد بشقاب‌ها رو چید جلوی بچه‌ها. رفت نون بیاره که علیرضا بلند شد و گفت :

بچه‌ها! یادتون نره !آشپز اومد و تندوتند دوتا نون گذاشت جلوی هر نفر و رفت. بچه‌ها سریع نون هارو گذاشتند زیر پیراهنشون. کمک‌آشپز اومد نگاه سفره کرد، تعجب کرد! تندوتند برای هر نفر دو تا کوکو گذاشت و رفت . بچه‌ها با سرعت کوکوها رو گذاشتند لای نون‌هایی که زیر پیراهنشون بود. آشپز و کمک‌آشپز اومدن بالاسر بچه‌ها. زل زدند به سفره، بچه‌ها شروع کردند به گفتن شعار همیشگی : «ما گشنمونه یاالله!» که حاجی داخل سنگر شد و گفت: چه خبره؟ آشپز دوید روبروی حاجی و گفت: حاجی! این‌ها دیگه کی اند! کجا بودند! دیوونه اند یا موجی؟! فرمانده با خنده پرسید: چی شده؟ آشپز گفت: تو یه چشم بهم زدن مثل آدم های گشنه، هرچی بود بلعیدند! آشپز داشت بلبل زبونی می‌کرد که بچه‌ها نون‌ها و کوکوها رو یواشکی گذاشتند تو سفر. حاجی گفت: این بیچاره‌ها که هنوز غذاهاشون رو نخوردند ! آشپز نگاه سفره کرد. کمی چشماشو باز وبسته کرد. با تعجب سرش رو تکونی داد و گفت: جل‌الخالق! این‌ها دیونه اند یا اجنه؟! و بعد رفت تو آشپزخونه... هنوز نرفته بود که صدای خنده بچه‌ها سنگر رو لرزوند...

 

شناسایی هویت شهید مداح همدانی از طریق یک شال