امام حسین علیه‌السلام:  شایسته نیست که انسان با ایمان، نافرمانی خدا را مشاهده کند و با بی‌تفاوتی از آن چشم بپوشد؛ بلکه او وظیفه دارد در جلوگیری از منکر اقدامی بکند.  (وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۲۵) 

ستون سمت چپ فرهنگی و اجتماعی 1106

سرنوشت افراد لجوج 
و کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند- البته هیچ کس را جز به اندازه تواناییش تکلیف نمی کنیم- آنها اهل بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند. (اعراف 42)
نکته‌ها:
1.بهشت جاودان، پاداش پیوند ایمان و اعمال صالح است. «والّذین آمنوا وعملوا الصالحات... اولئک اصحاب الجنّة»
2. گرچه مطلوب، انجام همه‏ى کارهاى شایسته است، «و عملوا الصالحات» امّا در عمل، هر کس به اندازه‏ى توانش مسئول است. «لا نکلّف نفساً الاّ وسعها»
3. در اسلام، تکلیف، طاقت‏فرسا نیست. «وسعها» چنانکه در جاى دیگر مى‏خوانیم: «وما جعل علیکم فى الدّین من حرج» [109] و «یرید اللّه بکم الیُسر و لا یرید بکم العُسر».
4.یکى از روش هاى تربیتى قرآن، این است که سرنوشت گروه هاى مختلف، مثل مؤمنان و کافران را در برابر یکدیگر به تصویر مى کشد تا پاداش و مجازات آنان با یکدیگر مقایسه شود و مردم بتوانند راه خود را آگاهانه انتخاب کنند. ازاین رو در آیه ى قبل، سرنوشت کافران متکبّر و در این آیه، فرجام مؤمنان شایسته کردار بیان شد.
5. در اسلام تکلیف طاقت فرسا و خارج از توان انسان وجود ندارد، و از هرکس به اندازه ى توانایى اش مسئولیت مى طلبند و این یک قانون الهى است.
 
فرار از غفلت  
قال علی(علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ؛
هشدار! هشدار! به خدا سوگند، چنان پرده پوشى كرده كه پندارى تو را بخشيده است!
(حکمت 30)