و کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند- البته هیچ کس را جز به اندازه تواناییش تکلیف نمی کنیم- آنها اهل بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند. (اعراف 42)
نکتهها:
1.بهشت جاودان، پاداش پیوند ایمان و اعمال صالح است. «والّذین آمنوا وعملوا الصالحات... اولئک اصحاب الجنّة»
2. گرچه مطلوب، انجام همهى کارهاى شایسته است، «و عملوا الصالحات» امّا در عمل، هر کس به اندازهى توانش مسئول است. «لا نکلّف نفساً الاّ وسعها»
3. در اسلام، تکلیف، طاقتفرسا نیست. «وسعها» چنانکه در جاى دیگر مىخوانیم: «وما جعل علیکم فى الدّین من حرج» [109] و «یرید اللّه بکم الیُسر و لا یرید بکم العُسر».
4.یکى از روش هاى تربیتى قرآن، این است که سرنوشت گروه هاى مختلف، مثل مؤمنان و کافران را در برابر یکدیگر به تصویر مى کشد تا پاداش و مجازات آنان با یکدیگر مقایسه شود و مردم بتوانند راه خود را آگاهانه انتخاب کنند. ازاین رو در آیه ى قبل، سرنوشت کافران متکبّر و در این آیه، فرجام مؤمنان شایسته کردار بیان شد.
5. در اسلام تکلیف طاقت فرسا و خارج از توان انسان وجود ندارد، و از هرکس به اندازه ى توانایى اش مسئولیت مى طلبند و این یک قانون الهى است.