[یک] کوچک‌نمایی گناهان اجتماعی، از مهم‌ترین ترفندهای نفوذی‌های فرهنگی و براندازان نرم جمهوری اسلامی در سه دهه اخیر بوده است. 

[دو] در ابتدا وقتی جامعه ایمانی ما نسبت به پدیده بدحجابی حساسیت ویژه‌ای نشان می‌داد، لشکر فرهنگی جریان نفوذ ابراز می‌داشتند که «آیا تنها مشکل مملکت بیرون بودن دو تار موی دختران است؟»؛ «چرا به جای گیر دادن به چند تار موی دختران، به اختلاس‌گران اقتصادی گیر نمی‌دهید؟» [این در حالی بود که خود اختلاس‌گران اقتصادی نیز جزئی از همین لشکر نفوذی‌ها بودند!] و ده‌ها و صدها جمله دیگر از این سنخ. وقتی به پوشش‌های زننده برخی از افراد اعتراض می‌شد، ابراز می‌کردند که «آیا با یک وجب بلند و کوتاه شدن مانتوهای دختران، همه مسائل کشور حل می‌شود؟»، یا فلان روحانی‌نمای قم‌نشین یا خوش‌نشین در شمال تهران می‌گفت: «اصلاً در کجای اسلام آمده است که زنان باید مانتوی بلند بپوشند؟» و امثال آن و اکنون یکی از متلبسان به لباس روحانیت! در نقد منتقدان بی‌حیایی و بی‌عفتی آشکار برخی از هنرمندان در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر گفته است: «نمی‌دانم این سخت‌گیری‌ها برای مرضیه برومند و رضا بابک برای چیست؟ حالا که این پیرمرد دست داد، عرش خدا به لرزه در می‌آید؟»

[سه] امیرمؤمنان علیه‌السلام می‌فرمایند:

«أعظَمُ الذُّنوبِ عِندَ اللّه ِ سبحانَهُ ذَنبٌ صَغُرَ عِندَ صاحِبِه؛ بزرگ‌ترین گناه نزد خدای سبحان، گناهی است که در نظر گنهکار خُرد آید».

امام باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: 

«لا مُصیبَةَ كاستِهانَتِكَ بالذنب؛ مصيبتى چون كوچك شمردن گناه نیست»

[چهار] به هر حال، نفوذی‌های فرهنگی با همین ترفند توانسته‌اند ذهنیت بسیاری از حاکمان و مسئولان جامعه را به اینجا بکشانند که حاکمیت نباید در مسئله سبک زندگی مردم و یا فرهنگ عمومی دخالت داشته باشد! یعنی پذیرش نوعی لیبرالیسم تمام‌عیار! البته هیچ‌کدام از مسئولان رسمی نظام چنین چیزی را ابراز نمی‌کنند؛ اما حقیقتاً به چنین باوری رسیده‌اند! سکوت و بی‌عملی آنان در برابر بی‌عفتی و بی‌حیایی افسارگسیخته دو سال اخیر، مؤید همین ادعاست.

[پنج] اما آنچه آشکار است، و متأسفانه بسیاری از افراد این حقیقت آشکار را درک نمی‌کنند، این است که نفوذی‌های فرهنگی و براندازان نرم جمهوری اسلامی هرگز به این حد از عقب‌نشینی مسئولان جمهوری اسلامی اکتفا نخواهند کرد. آنان حتی به حاکمیت و صدرنشینی اشرار و هرزگان هم راضی نخواهند شد. آنان تا عقب‌نشینی اسلام و جامعه اسلامی از همه ارزش‌های اعتقادی و اجتماعی و فرهنگی خود و تا از میان برداشتن همه عفیفان و دلدادگان اصیل انقلاب، آرام نخواهند نشست. 

این است برنامه اصلی! و اینجاست پایان کوتاه آمدن در برابر جنگ فرهنگی!