پدر و مادر، مسئول سلامت و رشد جسمی و روحی فرزندان خود هستند. والدین اگر خود به فضایل اخلاقی آراسته باشند و محیط خانه را از رذایل اخلاقی بپیرایند، مهم‌ترین شرط تربیت اخلاقی فرزند را فراهم کرده‌اند. فرزند چنین خانواده‌ای به رستگاری نزدیک‌تر است و آرامش روحی لازم را برای تقرب به سوی خدا داراست.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: خداوند با رستگاری مرد مؤمن، فرزندان و فرزندزادگان او را رستگار می‌کند.

پدر و مادر باید فرزندان را همچون موهبتی الهی پذیرا شوند و شکرگزار خداوندی باشند که به آنان شرف پدر بودن و مادر بودن را عطا فرمود و نیز از خدا بخواهند که توفیق انجام وظایف خویش را داشته باشند.

بنابراین، پدر و مادر با تولد فرزند خویش، خدا را سپس می‌گویند و برای آنان دختر یا پسر بودن فرزند تفاوتی نخواهد داست.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: پسران نعمت خدایند و دختران نیکی‌هایند و خداوند از نعمت‌ها سؤال می‌کند و بر نیکی‌ها پاداش می‌دهد.

به نظر می‌رسد این روایت و روایاتی مشابه آن، به منظور زدودن افکار جاهلی است. در زمان معصومین هنوز رسوبات افکار جاهلی در اذهان باقی بود و برخی از مردم، فرزند دختر را خوش نمی‌داشتند. پیامبر و ائمه معصومین (علیهم السلام) با این افکار مبارزه می‌کردند.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌فرمایند: هرکس فرزند دختری داشته باشد و او را به ادب نیکو تأدیب نماید و تغذیه نیکو کند و نعمتی را که خدا به او ارزانی کرده بر آن فرزند تمام نماید، آن دختر از راست و چپ او را از آتش محافظت می‌کند تا به بهشت درآید.

این سخنان به وضوح، مبارزه با افکار جاهلی را نشان می‌دهد؛ بنابراین والدین باید از افکار جاهلی فاصله گیرند و بدانند که فرزند نیکو، مایه سعادت آنان خواهد بود.