حضرت سلیمان در منطقه شامات، حکومت و سلطنت باشکوهی داشتند که قرآن کریم به گوشه‌هایی از عظمت آن که از طرف خداوند به عنوان ودیعه‌ای به آن پیامبر داده بود، اشاره می‌کند.

ساختن بنای عظیم بیت‌‌المقدس را حضرت داود آغاز کردند؛ ولی موفق به اتمام آن نشدند، کار او را حضرت سلیمان ادامه دادند و به پایان رسانیدند.

حضرت سلیمان در دعایشان از خداوند چنین خواستند: «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَّا یَنبَغِی لِاَحَدٍ مِّنْ بَعْدِی؛ خدایا مرا ببخش و به من سلطنتی عطا کن که سزاوار کسی بعد از من نباشد».

اینکه «سلیمان پادشاه تمام عالم بودند...» این نادرست است؛ چون سیطره حکومت حضرت سلیمان در شامات و بیت‌ المقدس بود، چنانکه در قرآن کریم داستان وجود حکومتی در منطقه عربستان را که پادشاه آن، یک زن به نام بلقیس بود، بیان می‌کند: «اِنِّی وَجَدتُّ امْرَاَةً تَمْلِکُهُمْ وَاُوتِیَتْ مِن کُلِّ شَیْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِیمٌ؛ هُدهد به سلیمان گزارش داد از کشوری عبور نمودم که پادشاه آنها زنی بود که برخوردار از هر چیزی و دارای یک تختی بزرگ...»

بنابراین، نمی‌توان مدعی شد که سلیمان، حاکم تمام عالم بودند؛ بلکه درباره حکومت سلیمان می‌توان گفت که حکومتشان دارای ابزار و امکانات بی‌نظیری بود که می‌توانست به تمام عالم تسلط داشته و به وسیله بادی که خداوند مسخرش گردانیده بود، تمام جهان را سیر کنند و پرندگانی که در تسخیرشان بودند، از هر جا خبرها را به سوی او می‌آوردند و مردانی بودند که علم لَدنّی داشتند و از هر چیزی باخبر بودند و جن‌ها نیز در تسخیر حکومت سلیمان بودند. بنابر دلالت روایات صحیح، ایشان بر هر زبانی مسلط بودند و سرچشمه‌های معادن آهن و فلزات برای ایشان ذوب می‌شدند.