تربيت‏كردن فرزندان 

از حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام منقول است که نافع و مبارک‏ترین شیرها برای فرزند، شیر مادر است. در حدیث دیگر فرمودند که هفت سال او را بگذار که بازی کند و هفت سال دیگر، خط و سواد او را بیاموز و هفت سال دیگر، حلال و حرام خدا را به او بیاموز. حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند که زود به فرزندان خود، احادیث یاد بدهید که مخالفان، ایشان را گمراه نکنند. حضرت رسول صلی‌الله علیه وآله فرمودند که به فرزندان خود بیاموزانید شنا کردن و تیر انداختن را و حضرت امام کاظم علیه‌السلام فرمودند که شوخی و کج‌خلقی طفل در کودکی، علامت آن است که در بزرگی دانا و بردبار خواهد بود. (حلیه المتقین)

 

تنبلی در کودکان و راه پیشگیری آن(4)

پیشگیری از تنبلی در کودکان

مشکلات عاطفی

1. حسادت: حسادت، آدم‌ها را تنبل می‌کند. معمولاً حسادت آدم‌ها را متوقف می‌کند و به وجود انسان آسیب می‌زند و گاهی اوقات همین حسادت منجر به لجبازی می‌شود. لجبازی یعنی چه: یک نوع مقاومت در برابر فرمان‌ها

شما باید مواظب باشید که بسترهای حسادت را برای  بچه‌ها فراهم نکنید؛ چون حسادت باعث تنبلی می‌شود.

2. اضطراب: بچه‌هایی که دچار اضطراب می‌شوند، تنبل می‌شود.

اضطراب دو نوع دارد: خوب و بد.

اضطراب خوب، محرک است و اضطراب بد، بازدارنده است.

3. ترس: ترس از نتیجه کار، ترس از عکس‌العمل دیگران، ترس از اینکه آیا می‌تواند یا خیر؛ مجموعه‌ای از ترس‌ها در کودک است و این باعث می‌شود که او را از کار باز دارد و از زیر کار در برود و این تنبلی ایجاد می‌کند.

4. کمبود محبت: انسان‌ها، مجموعه نیازهایی دارند:  نیازهای زیستی، امنیت، محبت، احترام، خودشکوفایی، یادگیری، زیبادوستی

که این موارد مثل یک هرم وارونه است؛ یعنی اینکه اولویت دارند. اینها با هم ارتباط دارند و باید همه را با هم داشته و به همه اینها دقت کنیم و باید همه این موارد را با هم برای بچه برآورده کنیم (یا به ترتیب) محبت، فرد را با انگیزه می‌کند و بچه را فعال می‌کند؛ اما بی‌انگیزگی باعث تنبلی کودک می‌شود.

 ادامه دارد...