پس از به شهادت رساندن سردار پر افتخار ایران، شهید قاسم سلیمانی توسط نظامیان تروریست آمریکا، بسیاری از همین جریان، پاسخ به آمریکا را خلاف مصلحت و تدبیر توصیف کردند؛ از سوی دیگر دولت ورشکسته آمریکا نیز مدام رجزخوانی می‌کرد که در صورت هر گونه اقدامی از سوی ایران، ده‌ها منطقه راهبُردی داخل کشور را ویران خواهد ساخت! اما پس از پاسخ کوبنده و شجاعانه ایران در موشکباران پایگاه نظامی آمریکا در عین الاسد به عنوان مهم‌ترین پایگاه نظامی آمریکایی‌ها در عراق، آشکار شد که نه سکوت تدبیر بود و نه آمریکا جرئت عملی ساختن رجزخوانی‌های خود را داشت. بدیهی است آنچه آمریکا را از پاسخ به تحقیر تاریخی این کشور در موشکباران عین الاسد باز داشت، تنها یک چیز بود و آن نمایش اقتدار جمهوری اسلامی و اثبات شجاعت، توانمندی و تصمیم این کشور برای پاسخ به هر گونه تعرض دشمنان ملت ایران. اکنون نیز باید این واقعیت را پذیرفت که پاسخ مقتدرانه به تجاوز اسرائیل علیه کشورمان نیز در راستای عزت و اقتدار ایران اسلامی و مانع از تکرار این‌گونه اقدامات وحشیانه از سوی دشمنان خواهد بود. 

تصور اینکه مماشات ایران با آمریکا و اسرائیل، موجب کاهش دشمنی آمریکا با ملت ایران خواهد شد، ناشی از عدم شناخت ماهیت این دشمنی است. واقعیت این است که دشمنی اصلی آمریکا با استقلال جمهوری اسلامی ایران است. کاخ سفید، به چیزی جز براندازی نظام جمهوری اسلامی و به قدرت رسیدن رژیمی کاملاً مطیع و وابسته به غرب در ایران نمی‌اندیشد. تاریخ انقلاب ثابت می‌کند در کاخ سفید هر دولتی که سر کار باشد، جمهوری‌خواه یا دموکرات، همین سیاست خصمانه را نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران دنبال نموده است. زیرا جمهوری اسلامی با سلطه ظالمانه آمریکا در منطقه و جهان مخالف است؛ چون انقلاب اسلامی یک نظام مردم‌سالار مبتنی بر ارزش‌های دینی را جایگزین یک رژیم خودکامه پادشاهی و غرب‌گرا نموده است. گناه نابخشودنی جمهوری اسلامی از نگاه آمریکا این است که استقلال، منافع ملی و مصالح اسلامی را بر وابستگی به بیگانگان و تامین منافع قدرت‌های غربی در ایران ترجیح داد. مشکل اساسی آمریکا با ایران، در مخالفت جمهوری اسلامی با رهبری ظالمانه آمریکا در منطقه و جهان است. شیرین هانتر، از اساتید و فعالان سیاسی آمریکا در دوره قبلی ریاست جمهوری ترامپ ضمن تاکید بر خصومت ریشه‌ای آمریکا با ایران - فارغ از هر دولتی که در کاخ سفید بر سر کار باشد - گفت: سیاست دشمنی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون به طرز قابل‌توجهی پایدار مانده است؛ زیرا عوامل اصلی این سیاست که مربوط به ماهیت جمهوری اسلامی است تغییری نکرده است، پس هر رئیس‌جمهوری هم در آمریکا سر کار بیاید، نباید به بهبودی روابط ایران و آمریکا امید بست. پس منتظر ماندن تا پایان دوره ریاست‌جمهوری ترامپ به امید به دست آوردن یک توافق بهتر، فقط رنج ایران و مردمش را طولانی خواهد کرد. ترامپ به طرز قابل پیش‌بینی، موضع خصمانه‌ای در برابر ایران اتخاذ کرده است؛ اما هر کسی بعد از او بیاید، احتمالاً ایران توافق بهتری با او امضا نخواهد کرد.

وقایع تاریخی چند دهه گذشته نیز ثابت کرده که نگاه غرب و در رأس آنها آمریکا به کشورهای اسلامی ازجمله ایران، پیوسته خصمانه، طمع‌ورزانه و برخلاف منافع ملی و فرهنگ اسلامی شکل گرفته است. کافی است نگاهی به رابطه کنونی آمریکا با دولت‌های عربی حاشیه خلیج‌فارس بیندازیم تا مطمئن شویم که غربی‌ها و در رأس آنها دولت آمریکا، این کشورها را به اعتراف ترامپ فقط برای "دوشیدن" بیشتر می‌خواهند. آنها مخالف به قدرت رسیدن یک دولت مستقل و ملی در کشورهای اسلامی هستند؛ زیرا منافع غرب فقط با وجود حاکمان وابسته و رژیم‌های سازشکار تامین می‌شود. مشکل اصلی آمریکا با ایران نیز سازش‌ناپذیری جمهوری اسلامی است و از این رو ساده‌اندیشی است اگر تصور کنیم با مذاکره و سازش می‌توان از دشمنی آمریکا علیه ملت مسلمان ایران کاست.