امام حسین علیه‌السلام: ای مردم! در کسب صفات زیبای اخلاقی بکوشید و برای به دست آوردن این سرمایه‌های معنوی شتاب کنید.  (کشف الغمه، ج ۲، ص۳۰) 

ویژگی جامعه مهدوی

مرضیه عاصی

 [1].یکی از مهم‌ترین وظایف مسلمانان این است که برای تعجیل در فرج حضرت حجت (عجَّل‌اللهُ تعالی فرجه‌الشَّریف) دعا کنند و همیشه منتظر ظهورش باشند، چون به واسطه ظهور ایشان، تمامی مشکلات حل می‌گردد و جهان از وجود ستمکاران پاک می‌شود و عدل و قسط، عالم‌گیر و اسلام ناب محمدی در سرتاسر گیتی منتشر می‌شود. بر همه مسلمانان واجب است که منتظر چنین روزی باشند و برای وقوع فرج لحظه‌شماری و دعا نمایند. امام جعفر صادق (علیه‌السَّلام) به هانی تمّار فرمودند: "صاحب‌الزّمان را غیبتی است که در زمان غیبت وی، بنده خدا باید تقوای الهی پیشه کند و دین خود را از کف ندهد." (بحارالانوار، جلد ۵۱، صفحه ۱۴۵، حدیث ۱۳)
[2].در عصر ظهور که مسلمانان انتظار فرج را  می‌کشند، گرفتاری‌ها و مشکلات از هر سو به مردم روی می‌آورد و به نظر می‌رسد که راه نجاتی برای مردم نباشد. امام صادق (علیه السَّلام) در این باره فرموده‌اند: "به زودی به شبهاتی برخورد می‌کنید بدون اینکه دسترسی به دانش و یا امام هدایت‌کننده داشته باشید، هیچ‌کس از این شبهه‌ها نجات نمی‌یابد مگر آنکه دعا کند به دعای غریق." (مهج‌الدعوات، صفحه ۳۶۹)، اما مردم به اینکه مشکلات از هر سو به مومنین روی می‌آورد، نباید بترسند و وظیفه خود را نسبت به مسئله ظهور فراموش کنند.
[3]. بیشتر از هزار سال است که برای ظهور دعا می‌کنیم؛ اما هنوز محقق نشده است، چرا؟ چون جایی از کارمان می‌لنگد، جایی در دعاهای‌مان، در نگاه‌های‌مان به ظهور، جایی درخواست اصلی‌مان برای انقلاب جهانی حضرت و... می‌لنگد. دعای بدون عمل و اقدام مستجاب نمی‌شود. "دعای بدون عمل مانند تیروکمان بدون زه است." (نهج‌البلاغه، حکمت ۳۳۰) به میزان تلاشی که انجام داده‌اید، دعا مکمل، افزایش‌دهنده، اصلاح‌کننده، بزرگ کننده، به هدف رساننده و رفع نقص عمل است. دعا، نقص‌ها را برطرف و اثر کار انسانی که بعد از تلاش، از خدا کمک خواسته است را بزرگ می‌کند و الّا خداوند به هرکس به اندازه عملش بدون دعا هم عطا می‌کند به شرط آنکه عملی وجود داشته باشد.
[4].ما وظایف بسیار سنگینی را به عهده داریم که با وجود همه مشکلات باید به آن‌ها عمل کنیم، اولین وظیفه، تبیین و شناساندن اسلام ناب محمدی و معرفی گل سرسبدش، وجود مقدس حضرت حجت (عَجَّل‌الله تَعالی فرجه‌الشَّریف) است و از طرفی باید متوجه القائاتی که دشمنان امام و اسلام وارد می‌کنند، باشیم و خود را مانند فولاد آب‌دیده در کوره مشکلات و حوادث بیندازیم و از همه نظر آماده باشیم. در راستای تحقق این هدف، ابزارهای فرهنگی، سهم عمده‌ای را دارند و در جهاد تبیین باید این مسئله در راس امور قرار بگیرد تا به صورت گفتمان درآید."انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور ان‌شاءالله تهیه بشود." (صحیفه امام، جلد ۶، صفحه ۲۵۵)
[5].در یک نظر ابتدایی به نظر می‌آید که دنیا به سوی فاجعه‌ای پیش می‌رود که زاییده ترک عواطف، افزایش فاصله میان جوامع ثروتمند و فقیر، شدت گرفتن اختلافات، سیر تصاعدی جنایات، نابسامانی‌های اخلاقی و روحی است؛ اما در برابر این همه عوامل بدبینی ابتدایی، مطالعات عمیق‌تر نشان می‌دهد آینده درخشانی در پیش است و این اندوه کشنده و طوفان مرگبار، سرانجام پایان می‌پذیرد و اگر خوب به افق‌های دور دست بنگریم، نشانه‌های ساحل نجات به چشم می‌خورد؛ اما چگونه به این ساحل برسیم؟ آیا فقط بنشینیم و دعا کنیم یا علاوه بر دعا، به پا خیزیم و قیام کنیم و به جهاد تبیین در این مورد بپردازیم و زمینه را برای ظهور مهدی موعود آماده کنیم؟
[6]. ظلم زمانی خودش را نشان می‌دهد که حق ظاهر شود، پس جهان وقتی پر از ظلم و ستم می‌شود که عده‌ای بر محور حق و حقیقت اجتماع کنند و آن را بدون هیچ سازش و ترسی بیان نمایند که در این صورت صدای طبل رسوایی باطل به صدا درمی‌آید، مانند واقعه عاشورا. امام‌زمان بالاخره می‌آیند و جهان را پر از عدل و داد خواهند کرد، با کمک ما یا  بدون کمک ما؛ ولی مهم این است که آیا ما در بزرگ‌ترین واقعه تاریخ، نقش خواهیم داشت و به عنوان یاوران حضرت، محشور خواهیم شد؟ یا فرصت را از دست خواهیم داد و حسرتی ابدی خواهیم خورد؟ در این سوالات باید دقت و تامل کنیم و هر کسی وظیفه خود را برای مقدمات ظهور به صورت یک نقشه ذهنی برای خودش ترسیم کند و به آن عمل نماید.
[7]. ظهور، امری ناگهانی نیست، یک انقلاب جهانی بدون تشکیلات، هدف‌گذاری، عزم ملی، سازماندهی و برنامه‌ریزی، امکان ندارد. یکی از علائم ظهور، پر شدن جهان از ظلم و ستم است؛ نشانه‌ای که برداشت سطحی از آن می‌تواند به مخدری بزرگ برای هر جامعه تبدیل شود، این عقیده که با فراگیر شدن ظلم و ستم در جهان، حضرت تشریف می‌آورند و همه چیز را درست خواهند کرد و نباید دولت اسلامی تشکیل داد؛ این تفکر باطلی است. باید با تشکیلات، برنامه‌ریزی و عزم ملی، زمینه را آماده کنیم تا آن بزرگوار بیایند و در آن زمینه آماده، اقدام فرمایند، چون نمی‌شود ایشان از صفر شروع کنند، جامعه‌ای می‌تواند پذیرای مهدی موعود باشد که در آن آمادگی و قابلیت باشد.