ما انسان‌ها برای هر چیزی که ارزش قائلیم، حفاظت بیشتر و محکم‌تری را به کار می‌بندیم. طلا را در صندوقچه و گاوصندوق قرار می‌دهیم. روی ماشین نو و گران‌قیمت، چادر می‌کشیم. قیمت هر چیز با ارزش را بالاتر می‌بریم. به چیزی که ارزش قائل نیستیم، آن را در دسترس همه قرار می‌دهیم. جنس کم‌بها را به دست همه می‌دهیم؛ ولی مثلاً لوستر گران‌قیمت را از دسترس افراد دور می‌کنیم. کالای با ارزش را مفت نمی‌فروشیم. 

حال باید پرسید: مگر زن ارزش ندارد؟ مگر گران‌قیمت نیست؟ پس چرا برخی خانم‌ها از شخصیت خود حفاظت نمی‌کنند؟ چرا از قیمت خود پاسداری نمی‌کنند؟ چرا خود را مفت در اختیار چشم‌های هرزه و مردان قدرنشناس قرار می‌دهند؟

زن ناز است و مرد نیاز، مرد باید طالب کالای باارزش باشد، نه اینکه بدون هیچ قیمتی، زن را در خدمت خود ببیند. قیمت زن از همه دنیا بالاتر است. زن را با طلا و جواهرات نمی‌شود مقایسه کرد. بهای زن با حفظ حیا و عفت پرداخت می‌شود. 

زن ریحانه و گل است. نباید بگذارد این گل پرپر شود. زن بی‌حجاب، گل پرپر شده و یاقوت و زمرد شکسته شده است. 

زن نباید شکسته شود. نباید پرپر شود. نباید بی‌ارزش شود. نباید از قیمتش کاسته شود. نباید مفت باشد. زن گرانبهاست. زن قیمتی است. زن دارای ارزش است. قداست دارد. بزرگ است. باید خودش، قدر خود و قیمت خود را بداند و ارزان فروخته نشود.

اگر زن با بی‌حجابی، ارزش و قیمت خود را بشکند، چه انتظاری است که مرد برای او ارزش قائل باشد و قدر زن را بداند.

وقتی مرد برای زن ارزش قائل نباشد و او را فقط برای هوا و هوس خود بخواهد، قطعاً به زن احترام نمی‌گذارد.

آیا رساندن زن به این میدان بی‌ارزشی، شکستن عزت و عظمت زن به دست خود او نیست؟! آیا این کار، جفای به زن نیست؟!

چرا برخی زنان جامعه امروز، هویت و ارزش خود را زیر پا می‌گذارند و بزرگی خود را له می‌کنند؟!

بی‌حجابی، له کردن ارزش و قیمت زن به دست خود اوست. با حفظ حجاب اسلامی، هویت زن را بازیابی کنیم و مانع سقوط بهای زن شویم. نگذاریم به زن مسلمان ایرانی، به چشم یک جنس بی‌ارزش نگاه شود.