در فراز و فرودهای هنر انقلابی، نکته مهم این است که با پیروزی انقلاب اسلامی، حوزه هنر از حوزه‌های مهم و چالش‌برانگیز بود. از یک سو باید هنری را کنار می‌گذاشتیم که حاصل تفکری بود که مسائل، مبانی و مولفه‌های اسلامی را مخدوش می‌دانست و در تضاد عمیق و آشکار با باورهای دینی مردم قرار داشت و از طرف دیگر باید یک مسیر جدیدی را برای انقلاب آغاز می‌کردیم که طبیعتاً یک موضوع مهم و حساس و یک مدیریت عالمانه فرهنگی و هنری را می‌طلبید.

این در حالی است که پس از آغاز انقلاب اسلامی، برای تغییر ذائقه و در حقیقت مصرف فرهنگی مردم، پرورش نیروهای انقلابی و تربیت افرادی که با مفاهیم و مضامین انقلاب اسلامی همسو باشند، لازم بود یک حرکت جدی و البته هدفمند آغاز می‌شد که همزمان با شروع این اتفاق، جنگ، همه ذهن‌ها و افکار را به سمت خود کشاند.

با این حال بخش قابل توجهی از نیروهای فعال و دغدغه‌مند که قرار بود برای بازسازی هنر انقلابی به میدان بیایند، عرصه فرهنگ و هنر را به جبهه‌های جنگ و مبارزه با دشمن بردند و خلاقیت و هنر خود را عملاً در میدان مبارزه و در کنار مین، توپ و تانک آغاز کردند.

اگر امروز شاهد و ناظر خلق آثار متعدد فرهنگی و هنری در عرصه دفاع مقدس هستیم، مدیون همت جهادی و جانفشانی‌های آن عزیزان و شهدای عرصه هنر و رسانه و فرهنگ است که با وجود شرایط سخت، تولیدات فرهنگی موثری پس از جنگ خلق کرده‌اند.