مطالعه منابع تاریخی غرب، نشان می دهد که استدلالات نژادپرستانه اندیشمندان غربی، مقدمه ساز اعمال خشونت و وحشیگری علیه نژداهای غیر سفید بوده است. کنت دو گوبینو (سیاستمدار، نویسنده و پژوهشگر فرانسوی معروف قرن نوزدهم) از جمله کسانی است که دیدگاه های نژادپرستانه او، نژادپرستی در غرب را در قالب علمی، نهادینه ساخت. بخشی از نظرات به اصطلاح علمی او پیرامون تفاوت نژادهای سیاه و سفید چنین است:
«نژاد سیاه، پست ترین نژاد است. شخصیت حیوانی، از بدو تولد در او وجود دارد. هوش بسیار محدودی دارد و قوای ذهنی او اندک است و یا وجود ندارد. حواس پنجگانه قدرتمندی دارند که خود، نشانه پستی نژاد اوست. تمام غذاها و بوها برای او، خوب هستند. درکی از خوب و بد اخلاقی ندارند و جان خودش و دیگران برای او ارزشی ندارد و بی دلیل، دیگران را میکشد. بدون استبداد، امکان کنترل او وجود ندارد. شهوات شدیدی دارد و در عین حال، این ماشین انسانی که احساسات، سریعا در او برانگیخته می شود، در مقابل رنج یا بی تفاوت است و یا بزدلانه به مرگ پناه می برد... نژاد سفید، قدرتمندترین و باهوش ترین نژاد است و در عین حال، حواس جسمانی ضعیفتری دارد که موجب دور شدن او از شهوات جسمانی است. عاشق آزادی و به شدت مخالف زندگی تحت استبداد به شیوه سیاهان است. غریزه نظم فوق العادهای دارند که نه تنها موجب ضمانت صلح و توازن است؛ بلکه موجب خویشتنداری او می شود. قدر زندگی خود و دیگران را میداند و زمانی که بی رحم میشود، از این بی رحمی خود آگاهست، آگاهی که در سیاهان وجود ندارد»!