مسیح علی‌نژاد، تا به امروز هیچ عکس برهنه‌ای را از خود منتشر نکرده بود و همواره روی حجاب سر تاکید داشت. اما اکنون عکس‌های عریان خود را با کپشنی عریان‌تر پُست کرده است که حاوی نکات مهمی هستند. مسیح علی‌نژاد تا به امروز یک پروژه داشت: "کشف حجاب دختران در ایران" اما از امروز می‌گوید پروژه جدیدی را استارت زدم: "برهنگی دختران در ایران" تا دیروز به کشف حجاب سر می‌گفت: پوشش دلخواه و امروز این عبارت را برای بیکینی و تاپ به کار می‌برد!

واقعیت این است که مسیح علی‌نژاد کارش را خوب بلد است. او یک کمپینر حرفه‌ای‌ست. برای گام به گام پروژه‌اش، راهبُرد و برنامه دارد. کارگزاران و شرکای متعددی هم در داخل کشور دارد که در تکمیل و پیش‌روی پروژه او کارسازی و هم‌افزایی می‌کنند. تردیدی ندارم که به زودی مناقشات درباره حجاب در کشور جمع خواهد شد و چند سال آینده گفتگو درباره مرزهای جدید نمایش بدن، جای آن را خواهد گرفت. زمان، صحت این مدعا را ثابت خواهد کرد.

مسیح علی‌نژاد زمان خوبی را هم برای شروع پروژه جدیدش انتخاب کرده است. دقیقاً زمانی که ما در آستانه‌ی ابلاغ قانون حجاب قرار داشتیم و مسئولان با تردید و ترس، تصمیم به تعلیق قانونی گرفتند که مستظهر به اراده‌ی مردم و محصول سازوکارهای تقنینی نظام جمهوری اسلامی بود. حالا مسیح علی‌نژاد هوشمندانه این سیگنال را از مسئولان ما دریافت کرد که حاکمیت ایران از حجاب سر عبور کرد و اکنون زمان آغاز پروژه برهنگی دختران در ایران است.

مسیح علی‌نژاد دقیقاً همان راهبُرد و خطی را دنبال می‌کند که رژیم صهیونیستی درباره مقاومت و در نسبت با محور اصلی آن یعنی ایران دارد پیگیری می‌کند. آن خط چیست؟ ۱. تعرض به خطوط قرمز و آزمودن واکنش ایران، ۲. عدم واکنش ایران و دریافت پیام ضعف از مسئولان، ۳. تعرض به خطوط قرمز جدید! مسیری که اکنون منتهی به همسایگی دیوار به دیوار ما با اسرائیل شده و عن‌قریب به یمن نیز سرایت خواهد کرد. مسیح علی‌نژاد وقتی می‌بیند واکنش ما نسبت به عریانی دختر در دانشگاه، پاک کردن صورت‌مسئله با احاله آن به بیماری روانی او بود و پرستو احمدی نیز پس از برگزاری کنسرتی با آن وضعیت، صرفاً به صرف چای و شیرینی به پلیس دعوت می‌شود و خیلی شیک مهمانی پلیس را ترک می‌کند، مطمئن می‌شود که هیچ اراده‌ای در جهت تعرض‌های پروژه‌ای به خطوط قرمز اخلاقی و فرهنگی جامعه ایران وجود ندارد. خب پس اکنون بهترین زمان برای رونمایی از بدن خود با کپشنِ پوشش دلخواه است!

من اما بی‌نهایت خوشحالم و از مسیح علی‌نژاد سپاسگزارم! در این لحظه او تمام‌قد به کمک گفتاری آمده است که من و امثال من، سال‌ها مروج و مبیّن آن بوده‌ایم. ما سال‌ها و به‌ویژه بعد از فتنه زن، زندگی، آزادی این سخن را مطرح می‌کردیم که روند مبارزاتِ مدنی علیه حجاب و کنشِ سیاسی و براندازانه‌ی کشف حجاب به هیچ وجه به این نقطه (کشف حجاب سر) اکتفا نخواهد کرد و پس از تثبیت آن، به سوی کشف سایر نقاط بدن! نیز حرکت خواهد کرد. این صحنه خیلی روشن بود.

عده‌ای اما نمی‌خواستند این گفتار را همراهی کنند و همواره بر جامعه‌ی خودتنظیم‌گرِ ایرانی تاکید می‌کردند. گویی ما مخالف یا منکِر سهم سازوکارهای اخلاقیِ مقاوم جامعه ایران بودیم. ما داشتیم به نقطه دیگری اشاره می‌کردیم و موضوع دیگری را مطرح می‌کردیم و دوستان داشتند از موضوع دیگری با ما محاجه می‌کردند. امروز اما مسیح علی‌نژاد با عکس‌های جدیدش، به کمک تثبیت این آگاهی تاریخی ما ایرانیان در نسبت با "دشمن" آمده است.

ذهنیتِ مسئولان و نخبگان اجتماعی سیاسی ما در لحظه‌ی عقب‌نشینی از ابلاغ قانون حجاب چه بود؟ آنها معتقد بودند که نباید در میانه‌ی جنگِ نظامی و امنیتی با اسرائیل و مشکلات اقتصادی در داخل کشور، فضای جدیدی را برای تنش با مردم ایجاد کرد. این ذهنِ بسیط گمان می‌کرد که با تعویق انداختن قانون حجاب، دشمن به پشت دست خود زده و با حسرت می‌گوید: حیف که مسئولان حازم و باتدبیر ایران تمام نقشه‌های من برای ایجاد آشوب اجتماعی در ایران را نقش بر آب کردند!

در حالی که پیام دریافتی دشمن از این عقب‌نشینی، تدبیر مسئولان نبود؛ بلکه ضعف و استمهال بود! دشمن نیز در پاسخ به استمهال ما لحظه‌ای درنگ نمی‌کند و گام بعدی را محکم‌تر برمی‌دارد. در حالی که می‌شد با ابلاغ و اجرای مدبرانه و هوشمندانه‌ی قانونی که از قضا برای رفع تنش‌های محتمل جامعه ایرانی تنظیم شده بود، مانع از جسارت بیشتر و پیشروی دشمن به سمت تنش‌زایی‌های اجتماعی بیشتر شد. اما امان از ضعف و تردید...

 

طغیان اوباش در سینمای ایران