مسلمانان از این صلح، چند امتیاز و پیروزی مهم به شرح زیر به دست آوردند:

عملاً به فریب‌خوردگان مکه نشان دادند آن‌ها قصد کشتار ندارند، و برای شهر مقدس مکه و خانه خدا احترام فراوان قائلند؛ همین امر سبب جلب قلوب جمع کثیری، به سوی اسلام شد.

قریش برای اولین بار، اسلام و مسلمین را به رسمیت شناختند، مطلبی که دلیل بر تثبیت موقعیت آن‌ها در جزیره «عربستان» بود.

بعد از صلح حدیبیه، مسلمانان به راحتی می‌توانستند همه جا رفت و آمد کنند، و جان و مالشان محفوظ بود، و عملاً با مشرکان از نزدیک تماس پیدا می‌کردند، تماسی که نتیجه‌اش، شناخت بیشتر اسلام از سوی مشرکان، و جلب توجه آن‌ها به اسلام بود.

بعد از صلح حدیبیه، راه برای نشر اسلام در سراسر جزیره عرب، گشوده شده، و آوازه صلح‌طلبی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، اقوام مختلفی را که برداشت غلطی از اسلام و شخص پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) داشتند، به تجدید نظر وادار کرد، و امکانات وسیعی از نظر تبلیغاتی به دست مسلمانان افتاد.

صلح حدیبیه، راه را برای گشودن «خیبر» و برچیدن این غده سرطانی یهود که بالفعل و بالقوه، خطر مهمی برای اسلام و مسلمین محسوب می‌شد، هموار ساخت.

وحشت قریش از درگیری با سپاه هزار و چهارصد نفری پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) که هیچ سلاح مهم جنگی با خود نداشتند، و پذیرفتن شرایط صلح، خود عامل مهمی برای تقویت روحیه طرفداران اسلام، و شکست مخالفان بود که تا این اندازه، از مسلمانان حساب بردند.

بعد از ماجرای حدیبیه، پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) نامه‌های متعددی به سران کشورهای بزرگ ایران، روم، حبشه و پادشاهان بزرگ جهان، نوشت، و آن‌ها را به سوی اسلام دعوت کرد، و این به خوبی نشان می‌دهد که تا چه حد صلح حدیبیه، اعتماد به نفس به مسلمین داده بود که نه تنها در جزیره عرب، که در دنیای بزرگ آن روز، راه خود را به پیش می‌گشودند.