جک استراو، در کتاب کار انگلیسی می‌نویسد: ایرانی‌ها حق دارند از «روباه استعمارگر» خشمگین باشند. ما در جنگ جهانی اول، موجب قحطیِ فاجعه‌بار و مرگ ۱۰ میلیون نفر در ایران شدیم (مرگ نیمی از جمعیت ایران)

وزیر خارجه اسبق انگلیس:

ایران هرگز مستعمره بریتانیا نبوده؛ اما این به معنی نیست که ما از این کشور برای رسیدن به ثروت و قدرت، بهره‌کشی نکرده‌ایم.

آن‌ها دلایل خوبی دارند تا از «روباه حیله‌گر و استعمارگر» - لقبی که به ما داده‌اند - خشمگین باشند.

در طول قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، ما با رشوه و فریب، ایران را به انجام خواسته‌هایمان واداشتیم و هر وقت هم که این‌ها نتیجه نداد، در این کشور نیرو پیاده کردیم.

ما در جنگ اول جهانی، به این کشور تجاوز کردیم و با این کار به شکل‌گیری یک قحطی فاجعه‌بار کمک کردیم.

ما در سال ۱۹۴۱ شاه را کنار گذاشتیم و پسر ضعیف‌تر و حرف‌شنوتر او را سر کار آوردیم. ما به تقویت شاه در نیمه و اواخر دهه ۱۹۷۰ کمک کردیم.

در دهه ۱۹۸۰، زمانی که صدام تصمیم گرفت بدون هرگونه توجیهی به ایران حمله کند، تمام غرب - آمریکا، فرانسه، انگلستان و روسیه - از عراق حمایت کردند.