آیت الله مکارم شیرازی:

آیه 60 سوره احزاب: «لَّئِن لَّم یَنتَهِ لمُنَفِقُونَ وَلَّذِينَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَض وَلمُرجِفُونَ فِی لمَدِينَةِ لَنُغرِيَنَّكَ بِهِم ثُمَّ لَا یُجَاوِرُونَكَ فِیهَا إِلَّا قَلِيل»

مرجفون از ماده ارجاف به معنی اشاعه اباطیل به منظور غمگین ساختن دیگران است، و اصل ارجاف به معنی اضطراب و تزلزل است، و از آنجا که شایعات باطل ایجاد اضطراب عمومی می‌کند، این واژه به آن اطلاق شده است. نغرینک از ماده اغراء به معنی دعوت به انجام کار یاد گرفتن چیزی توأم با تشویق و تحریض است. از لحن آیه چنین استفاده می‌شود که سه گروه در مدینه مشغول خرابکاری بودند، هر کدام به نحوی اغراض شوم خود را پیاده می‌کردند، و این به صورت یک برنامه و جریان درآمده بود و جنبه شخصی و فردی نداشت. نخست منافقین بودند که با توطئه‌های ضد اسلامی برای براندازی اسلام می‌کوشیدند. دوم اراذل و اوباش که قرآن از آنها تعبیر به بیماردلان کرده (اَلَّذِينَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ) همان‌گونه که این تعبیر در آیه 32 همین سوره احزاب در مورد افراد هوسباز و شهوتران نیز آمده است. (فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ اَلَّذِي فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ) ای همسران پیامبر، هنگامی که سخن می‌گوئید با نرمش سخن مگویید، مبادا بیماردلان در شما طمع کنند. گروه سوم کسانی بودند که پخش شایعات در مدینه مخصوصاً به هنگامی که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و ارتش اسلام به غزوات می‌رفتند، به تضعیف روحیه بازماندگان می‌پرداختند، و خبرهای دروغین از شکست پیامبر و مؤمنین می‌دادند، و به گفته بعضی از مفسران، این گروه همان یهود بودند و به این ترتیب هر سه گروه را قرآن مورد تهدید شدید قرار داده است. این احتمال نیز در تفسیر آیه وجود دارد که برنامه‌های تخریبی سه گانه فوق، همگی کار منافقان بوده و جدا ساختن آنها از یکدیگر، جداسازی اوصاف است نه اشخاص. به هر حال قرآن می‌گوید: اگر اینها به اعمال زشت و ننگین خود ادامه دهند، دستور حمله عمومی و یورش به آنها را صادر خواهیم کرد، تا با یک حرکت مردمی مؤمنان، همه را از مدینه ریشه کن سازیم، و آنها نتوانند دیگر در این شهر بمانند.

منبع: تفسیر نمونه، جلد 17، صفحه 429